“แม่ครับ…เฮ้ยยยยยย แกออกไปเดี่ยวนี้เลยนะ ออกไปจากบ้านฉันเดี่ยวนี้เลยนะ ไม่แม่อย่าไปคุยกับมัน อย่า… อย่าเข้ามา อย่าเข้ามา ไม่… ไม่… ม่ายยยยยยยยยย!!!” ชาร์ลีที่เพิ่งเดินออกมาจากห้องแล้วพบชายแปลกหน้าที่คุ้นเคยอย่างปีเตอร์เข้า เขาจึงโวยวาย อาละวาดขว้างปาข้างของใส่ปีเตอร์ แต่โชคดียังดีที่เขาหลบทัน ทำให้ไม่ใครได้รับบาดเจ็บ
“พี่กลับไปก่อนเถอะ” มาร์ธาเมื่อเห็นอาการของชาร์ลีดูท่าจะไม่ดี เธอจึงบอกให้ปีเตอร์กลับไปก่อน แล้วรีบวิ่งไปดูชาร์ลี และปลอบประโลมเขาอย่างใจเย็น ด้วยน้ำเสียงที่สั่นคลอน เพราะเธอสงสารลูกชายอย่างจับใจ
จริงๆ แล้วชาร์ลีควรจะเป็นวิศวกรหนุ่มอย่างที่หวังไว้ ป่านนี้เค้าคงจะกำลังทำงานอยู่ที่บริษัทเดิม แต่เพราะมีเรื่องเกิดขึ้นซะก่อน เขาจึงต้องออกจากงาน และเป็นแบบนี้ มาร์ธาเอาแต่นึกโทษตัวเอง ว่าเลี้ยงดูหรือดูแลลูกไม่ดีพอ ทำให้ชาร์ลีต้องมาตกอยู่ในสภาพแบบนี้ มาร์ธากอดชาร์ลีไว้แน่นพร้อมกับน้ำตาที่ไหลอาบสองแก้ม ตั้งแต่ที่สามีเสียสามีไป ลูกชายป่วยจนต้องออกจากงาน ตอนนี้เธอกลายเป็นเหมือนเสาหลักของครอบครัว เธอต้องเป็นที่พึ่งให้กับชาร์ลี เธอต้องไม่แสดงความอ่อนแอออกมาให้เขาเห็น
.
.
.
กริ๊งงงงงงงงง กริ๊งงงงงงงง (เสียงโทรศัพท์บ้านดัง)
‘สวัสดีครับ คุณมาร์ธา โทรมาจากกองพิสูจน์หลักฐานนะครับ’ เสียงจากปลายสาย ช่วยดึงสติมาร์ธา เธอรีบเช็ดน้ำตาที่เปรอะเปื้อนบนใบหน้าออก
“ค่ะคุณตำรวจ” มาร์ธาตอบกลับไป
‘ขณะนี้เราพบเบาะแสเพิ่มเติมครับ ทางเราพบอาวุธและเสื้อผ้าของคนร้าย ที่ถูกฝังอยู่ริมแม่น้ำท้ายหมู่บ้าน ห่างจากที่เกิดเหตุไปประมาณ 10 กิโลครับ เราอยากจะให้คุณช่วยมายืนยันหน่อยได้ไหมครับ’ ปลายสายอธิบายถึงธุระที่ติดต่อมา
“ได้ค่ะได้” มาร์ธาตอบด้วยน้ำเสียงดีใจ เหมือนเห็นแสงสว่างที่ปลายทางอันมืดมนของเธอ อย่างน้อยๆ นี่ก็เป็นอีกก้าวหนึ่งของการเข้าใกล้ตัวคนร้ายมากขึ้น
.
.
.
หลังจากวางสายไป เป็นเวลาประมาณ 2 ชั่วโมง เจ้าหน้าที่ตำรวจได้เดินทางมาที่บ้านของมาร์ธา โดยเธอได้อธิบายให้ชาร์ลีเข้าใจ และทราบถึงเหตุผลที่ตำรวจมาหาที่บ้าน ชาร์ลีรับฟังและนั่งสงบสติอารมณ์อยู่ข้างๆ ผู้เป็นแม่ ในขณะที่เจ้าหน้าที่ตำรวจอธิบายถึงสิ่งที่ตรวจพบ
อาวุธที่พบ และคาดว่าเป็นอาวุธที่คนร้ายใช้คือคราด ซึ่งเป็นของสามีของมาร์ธาเอง ซึ่งแน่นอนว่าไม่ตรวจพบรอยนิ้วมือใด รวมทั้งของสามีของมาร์ธาเอง ตำรวจคาดว่าคนร้ายคงจะใช้ผ้าเช็ดออกหลังจากลงมือฆาตรกรรมสามีของมาร์ธาเสร็จ
เสื้อผ้าที่พบเป็นเสื้อผ้ากันฝนยาวสีดำกับรองเท้าบู๊ท สำหรับทำไร่ทำสวน ที่เต็มไปด้วยเลือด ซึ่งจากผลพิสูจน์พบว่าคราบเลือดตรงกับสามีของมาร์ธา ทำให้สามารถเชื่อได้ว่า นี่คือชุดที่คนร้ายใส่ก่อนลงมือก่อเหตุในคือวันฝนตก โดยมาร์ธาเธอรู้สึกคุ้นเคยกับรองเท้าบู๊ทคู่นี้อย่างบอกไม่ถูก เธอหยิบรองเท้าที่ถูกพบและถูกบรรจุใส่ไว้ในถุงขึ้นมาดูใกล้ๆ
ด้านของชาร์ลี เมื่อเขาเห็นกับชุดของคนร้ายที่ตำรวจยืนยันว่าเป็นชุดที่คนร้ายใช้ก่อเหตุ ชาร์ลีเขาก็เกิดอาการผิดปกติขึ้น เขามีอาการตื่นกลัว ตัวสั่นเทา เกาะแขนของผู้เป็นแม่ไว้แน่น ตำรวจเมื่อเห็นดังนั้น จึงมีความคิดนึงที่ว่าในวันที่เกิดเหตุ ชาร์ลีเขาน่าจะเห็นคนร้าย หรือเขาน่าจะอยู่ในที่เกิดเหตุกับพ่อของเขาด้วย ด้วยเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ส่งผลให้เขาต่อยู่ในภาวะวิตกกังวล ตื่นกลัวอย่างในทุกวันนี้
ตำรวจลงความคิดเห็นว่า จะส่งชาร์ลีเข้ารับการบำบัดโดยจะส่งผู้เชี่ยวชาญและตำรวจมาที่บ้านของมาร์ธาเพื่อความปลอดภัยของมาร์ธา และชาร์ลีเอง หรือหากชาร์ลีไม่ได้เห็นคนร้าย เขาก็อาจจะเป็นคนร้ายซะเอง
