ครูภาษาไทยบอกให้เขียนเรียงความ : โลมาตัวสีเขียวที่ว่ายอยู่ในทะเลสีชมพู

นิยายสั้นวาย ชาย-ชาย (YAOI)

โดย : โลมาตัวสีเขียวที่ว่ายอยู่ในทะเลสีชมพู
ลิขสิทธิ์ : Magic Time Media

16:00

มหาวิทยาลัย

“วันนี้พอแค่นี้ครับ” เสียงของอาจารย์ที่กำลังสอนอยู่ได้เอ่ยขึ้น บอกกับเหล่านักศึกษาที่กำลังนั่งนิ่งตาละห้อยเป็นซอมบี้กันอยู่ หลังจากที่เรียนมาทั้งวัน คำพูดที่อาจารย์ได้เอ่ยขึ้นมันเป็นเหมือนเสียงสวรรค์เลยล่ะครับ ในที่สุดผมก็จะได้กลับไปนอนสักที โว้ยยยยยยยยย คิดถึงเตียงแล้ว

ผมคือ ต้นหน นักศึกษาปี 3 คนเก่งระดับเทพของเอกภาษาไทย จริงๆ ก็ไม่ได้อยากจะคุยหรอกนะครับทุกคน แต่ผมน่ะไม่อ่านหนังสือไปสอบยังได้ท็อปเลย จริงๆ ผมไม่มาเรียนเลยก็ยังได้ แต่เห็นแก่ค่าเทอมที่จ่ายไปแล้วเลยลากสังขารออกมาเรียน

“ต้นหน อยู่พบอาจารย์ก่อน” ผมพึ่งดีใจไปได้ไม่ถึงสิบวิ อาจารย์ดับฝันผมที่จะกลับไปนอนลง อะไรอีกวะเนี่ย

“ว้าย สมน้ำหน้า ” ทาย เพื่อนสนิทของผมมันเอ่ยขึ้นอย่างล้อเลียน

“เดี๋ยวกูนอนเผื่อนะเพื่อน” เฟย เพื่อนอีกคนของผมว่าขึ้นพร้อมตบไหล่แล้วเดินจากไป เฮ้อ ไอ้พวกนี้มันจริงๆเลย

“มีไรครับจารย์” เมื่อเห็นว่าเพื่อนในห้องเริ่มทยอยกลับ แล้วจึงเดินเข้าไปหาอาจารย์

“เพื่อนอาจารย์ อยากได้ติวเตอร์วิชาภาษาไทยไปสอนลูกชายเขา เธอสนใจไหม”

“ถ้าเงินดี ผมสนแน่นอน”

“เธอนี่น้า สรุปไปใช่ไหม” อาจารย์เอ่ยถามขึ้นอีกครั้งอย่างขำขัน

“ครับอาจารย์”

“เดี๋ยวผมจะเอาข้อมูลติดต่อคุณให้เขาแล้วกันนะ”

“ครับ ขอบคุณครับ”
.
.
.

18:00

SNOW Resident

“ขอนอนสักหน่อยล่ะกัน” ผมพึมพำกับตัวเองแล้วเดินเข้าไปที่เตียงซุกตัวเข้าไปใต้ผ้าห่ม เฮ้อ สบายจัง ขอนอนอยู่นิ่งๆ พักสายตาสักแปป

/// ตี๊ด ตี๊ด ตี๊ด ////

“โอ้ยยยยย กูพึ่งนอนไปได้แป๊บเดียวเอง ใครมันโทรมากวนอีกเนี่ย”

“หื้ม ? ใครโทรมาวะ” ผมกำลังหลับตาไปได้ไม่ถึงสิบนาทีก็ได้ยินเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น เลยหยิบขึ้นมาดู เบอร์ไม่ได้เมมไว้ด้วย สงสัยจะเป็นเพื่อนของอาจารย์ล่ะมั้ง

“สวัสดีครับ”

[เอ่อ นั่นใช่น้องต้นสนหรือเปล่าคะ]

“ใช่ครับๆ ต้นสนพูดสายอยู่ครับ”

[คือน้าอยากจะให้ต้นสน มาสอนพิเศษลูกน้าหน่อยได้ไหมลูก]

“ได้ครับ ไม่มีปัญหาเลย”

[เดี๋ยวน้าจะโอนเงินไปให้เลย]

“ครับคุณน้า แล้วจะให้ผมเริ่มสอนน้องวันไหนครับ”

[พรุ่งนี้ได้เลยจ้ะ เดี๋ยวน้าจะส่งโลเคชั่นไปให้]

“ครับ เอ่อ ผมขอถามหน่อยได้ไหมครับว่าน้องอยู่ชั้นไหนแล้ว จะได้เตรียมเอกสารถูก”

[อยู่ มอหกแล้วน่ะ นี่อีกสี่เดือนน้องก็จะสอบแล้วด้วย]

“โอเคครับ ไว้พรุ่งนี้เจอกันนะครับคุณน้า สวัสดีครับ”

จากที่ผมคิดว่าจะกลับมานอน ก็กลายเป็นว่าต้องมานั่งเตรียมเอกสารการสอนให้น้องมอหกที่จะไปสอนพรุ่งนี้ ยิ่งอีกสี่เดือนน้องจะสอบแล้วผมก็ยิ่งต้องติวเข้าให้ เอกสารที่ต้องเตรียมก็เยอะขึ้น เพราะมอหกมันมีทั้งสอบ O-Net GAT ไหนจะวิชาสามัญอีก เยอะแยะไปหมด ผมทุ่มเทขนาดนี้ ถ้าน้องไม่ตั้งใจเรียนผมจะตีเลยนะครับ
.
.
.