The assassin : Merci

นิยายสั้นแนวสืบสวน สอบสวน (Suspense/ Mystery/ Crime)

ชาร์ลีได้รับการบำบัดจนมีอาการดีขึ้นเรื่อยๆ ตามลำดับ เขาสามารถควบคุมสติอารมณ์ของตัวเองได้ในระดับหนึ่ง และนักบำบัดก็สังเกตได้ว่าเขามักจะชอบพูดประโยคนึงเป็นประจำ คือ ‘ไม่นะ ไม่นะ อย่าเข้ามา อย่าเข้ามา อย่าทำอะไรฉันเลย ปล่อยฉันไปเถอะ’

ซึ่งประโยคนี้ทำให้นักบำบัดและตำรวจที่มาดูแลพวกเขา เชื่อว่าเขาไม่น่าจะใช่คนร้าย แต่เป็นเพียงผู้ที่อยู่ในเหตุการณ์และได้เผชิญหน้ากับคนร้ายนั่นเอง
.
.
.

ก๊อกๆๆ (เสียงเคาะประตู)

“โอ้ววววว ดูดีขึ้นนะชาร์ลี ลุงเอาผักมาแบ่งให้น่ะ” ปีเตอร์เปิดประตูเข้ามาในบ้านพร้อมกับทักทายชาร์ลีอย่างปกติ

ชาร์ลีไม่ได้ตอบหรือมีอาการโวยวายอย่างแต่ก่อน เขารีบวิ่งไปเกาะและหลบอยู่หลังแม่เขา เช่นเดียวกันกับตอนที่เขาเจอกับชุดของคนร้าย

“ขอบใจจ๊ะ …” มาร์ธาไม่ได้พูดต่อ เพราะสายตาไปสะดุดเข้ากับรองเท้าทำสวนของปีเตอร์ที่ดูคล้ายกับคนร้าย ซึ่งมันทำให้มาร์ธาตกใจเป็นอย่างมาก มีแว๊บหนึ่งที่เธอเผลอคิดว่าหรือเขาจะเป็นคนร้าย แต่เขาก็ไม่มีเหตุผลที่ต้องทำเช่นนั้น ปีเตอร์กับสามีของเธอเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่ก่อนที่พวกเธอจะแต่งงานกันเสียอีก เธอจึงต้องสลัดความคิดนี้ทิ้งไป

“…” ปีเตอร์ค่อยๆ เดินเข้ามาหาชาร์ลี ก่อนจะเอามือของเขาลูบไปที่หัวของชาร์ลี ชาร์ลีมีอาการหวาดกลัวมาก เขาได้แต่ร้องโวยวายออกมาด้วยความตื่นกลัว พร้อมกับตัวที่สั่นเทา

“ลุง… ลุงขอโทษ ลุงนึกว่าเธอหายดีแล้ว” ปีเตอร์รีบชักมือกลับ พร้อมกลับถอยห่างออกมา

นักบำบัดและเจ้าหน้าที่ตำรวจที่ยืนสังเกตการณ์อยู่สักพัก รีบวิ่งเข้ามาปลอบชาร์ลี และพาเขาขึ้นไปอยู่บนห้องนอนแทน

“ได้เรื่องยังไงบ้างล่ะมาร์ธา?” ปีเตอร์ถามมาร์ธา

“ไม่คืบหน้าเลยจ๊ะ” มาร์ธาตอบเลี่ยงๆ เพราะเธอเริ่มสงสัยในตัวของปีเตอร์อยู่ไม่มากก็น้อย

“มีอะไรที่ฉันพอจะช่วยได้ ก็รีบบอกนะ” ปีเตอร์บอกยิ้มๆ ก่อนจะเดินทางกลับบ้านของตน
.
.
.

หลังจากฟังเรื่องจากนักบำบัด เจ้าหน้าที่ตำรวจ และมาร์ธา ถึงพฤติกรรมของชาร์ลีที่มีต่อปีเตอร์ และเรื่องรองเท้าบู๊ททำสวนของปีเตอร์ที่มาร์ธาเห็น ทำให้ตำรวจเริ่มสงสัยและมุ่งเป้ามายไปที่ปีเตอร์ แต่ก็ยังไม่มีหลักฐานว่าเขาคือคนร้าย

“ปีเตอร์ ปีเตอร์ฆ่าพ่อ ปีเตอร์ฆ่าพ่อ มันฆ่าพ่อ มันฆ่าพ่อ!!” จู่ๆ ชาร์ลีก็พูดขึ้นมากลางวง ขณะที่ตำรวจกำลังนั่งคุยกับแม่ของเขาอยู่ สร้างความตกใจให้กลับทุกคนเป็นอย่างมาก

“ลูกหมายความว่ายังไง ลูกเห็นอะไร??” มาร์ธาหันไปถามลูกชาย