“เอ่องั้นผมขอตัวกลับ—” พูดยังไม่ทันจบประโยค คนตรงหน้าก็สอดแขนมาคล้องคอผมดึงลงไปให้เสมอกับเจ้าตัว และมันทำให้หน้าของเราอยู่ห่างกันแค่เพียงไม่กี่เซนต์
“นะ อย่าพึ่งกลับเลยนะครับ อยู่เล่นอะไรสนุกๆด้วยกันก่อนนะ นะๆๆ” ไม่เพียงแค่เอ่ยปากชวน แต่กลับยื่นแก้วเหล้าให้ผมดื่มอีก
“ผมไม่ดื่มครับ” โนอาร์ปฏิเสธ แล้วยื่นดันแก้วเหล้าคืนให้กับคนตรงหน้าอย่างสุภาพที่สุดเท่าที่เขาจะทำได้
“ พรีเมียมสินะคนนี้” คนตัวเล็กเอ่ยพร้อมกับรอยยิ้มที่ดูมีเลิศนัย
“ครับ!?” ผมก็งงน่ะสิ ประโยคเมื่อกี้มันอะไรกัน พรีเมียมอะไร ไหนจะทำหน้าตาแบบจะจับผมกินอย่างนั้นอีก
“หรือคุณไม่ใช่ ขายเท่าไหร่ล่ะ? ”
“ ขายเท่าไหร่ล่ะ…… เดี๋ยวนะ— นี่คุณ ! ผมไม่ได้ขายตัวนะ !!!” คราวนี้ผมงงตาแตกไปหนักกว่าเดิมอีกครับ ถึงแม้ผมจะผิวขาว หน้าคม สูง 185 เซน และมีกล้ามเนื้อตามประสาผู้ชายรักการออกกำลังกายอยู่บ้าง มันก็ไม่ถึงขั้นทำให้คนตรงหน้าผมเข้าใจผิดว่าผมขายตัวได้หรอกมั้ง
“อย่ามาลีลา จะเอาเท่าไหร่ก็บอก แล้วก็ส่งเลขบัญชีมาด้วย”
“…”
“ ไม่ต้องเขินหรอก รับลูกค้าครั้งแรกก็แบบนี้ล่ะ”
ว้อททททท ??? นี่เขาคิดว่าผมขายตัวจริงหรอเนี่ย
“นี่คุณ!! ผมไม่ได้—” ผมพยายามที่จะบอกกับเขาให้เข้าใจสักทีว่าผมไม่ได้ขายตัว แต่มาซ่อมเครื่องเล่นเพลงเนี่ย
“เฮเลนครับ ผมชื่อเฮเลน ” อีกฝ่ายเบรกผมที่กำลังจะอธิบาย เขาแนะนำชื่อตัวเองพร้อมกับส่งยิ้มหวานเยิ้มตาเป็นประกายมาให้กับผม
“ครับคุณเฮเลน ดูปากผมนะครับ ผม ! ไม่ ! ได้ ! ขาย! ตัว!!!!! คุณเข้าใจแล้วใช่—อื้อออออ”
คนตัวเล็กดูปากของโนอาร์ตามที่ร่างสูงบอก แต่เหมือนเขาจะไม่ได้สนใจกับประโยคด้านหลังที่ตามมา ปากโนอาร์ทำไมมันถึงดูอวบอิ่มขนาดนั้นนะ ยิ่งเวลาที่ขยับปากพูดมันยิ่งดูน่าดึงดูดจนทำให้เฮเลนอดใจไม่ได้ที่จะกดริมฝีปากลงไปลิ้มลองรสชาติของปากอวบอิ่มสีเชอรี่นั้น การบดขยี้ริมฝีปากของทั้งคู่ผ่านมานานพอที่จะทำให้โนอาร์หายใจไม่ทัน เขาจึงเปิดปากออกเพื่อหายใจ ซึ่งนั่นถือเป็นการเปิดให้เฮเลนได้เข้าไปลิ้มลองรสชาติของคนร่างสูงได้ครบทุกซอกทุกมุม
ไม่รู้ว่าเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์หรือเพราะแรงดึงดูดจากคนข้างหน้าถึงทำให้มือไม้ของเฮเลนเริ่มอยู่ไม่สุขเอาซะเลย เพราะตอนนี้มันเริ่มลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลังและหน้าท้องของโนอาร์จนเสื้อของเขาหลุดลุ่ยไปหมดแล้ว
“คืนนี้เหมือนว่าคุณจะกลับไม่ได้แล้วนะครับ” เฮเลนโน้มลงมากระซิบข้างหูของผม พร้อมกับคลอเคลียอยู่บริเวณกกหู จนมันทำให้รู้สึกเสียววาบไปทั้งตัว
“พอ…อ่า…พอเถอะครับ” ผมร้องห้ามเพราะไม่อยากให้มันเกินเลยไปมากกว่านี้ แต่เหมือนคนตรงหน้าจะไม่ฟังเสียแล้ว เฮเลนยังคงคลอเคลียลำคอและดูดมันอยู่อย่างนั้น ไหนจะมือไหมที่ลูบไล้ผ่านหน้าท้องไปอีก แถมยังมานั่งตักผมตั้งแต่ตอนไหนก็ไม่รู้
“อื้มมมมม! ” ไม่ไหวแล้วครับ ผมไม่ใช่พระอิฐ พระปูนนะครับที่จะไม่รู้สึกรู้สาอะไร ยิ่งคนตรงหน้ายั่วผมซะขนาดนี้ ไหนจะเอาก้นมาถูกเข้ากับเป้ากางเกงของผมที่มันแน่นคับจนแทบจะระเบิดออกมาอยู่แล้วนี่อีก
“คุณดูอึดอัดนะครับ” เฮเลนเอ่ยด้วยเสียงกระเส่าและยังเอื้อมมือมาลูบไล้ขึ้นลงบริเวณเป้ากางเกงผมอีก นั่นทำให้ความอดทนขีดสุดท้ายของผมได้หมดลง เหลือแต่ความต้องการทางกายที่จะปลดปล่อยโนอาร์น้อยของผมให้มันหายอึดอัดสักที
“คุณเองนะเฮเลนที่ทำให้ผมเป็นแบบนี้ อย่ามาอ้อนวอนขอให้ผมหยุดทีหลังแล้วกัน” ตอนนี้ผมได้พลิกให้เจ้าแมวยั่วเฮเลนนอนอยู่ใต้ร่างเป็นที่เรียบร้อย และจากนี้ไป ผมนี่แหละจะเป็นคนคุมเกมเอง
“อื้อออ!!!” ร่างเล็กครางออกมาด้วยความเสียวเมื่อถูกผมงับเข้าไปที่ใบหู
