“มาๆ มานี่มาเดี๋ยวกูพามึงสนุกเอง จะได้ไม่ว่ากูเวอร์อีก” ผมพูดจบพร้อมเดินไปยืนซ้อนข้างหลังของไอ้เจ้นท์ แล้วจับมือมันโบกไปตามจังหวะเพลง และแน่นอนทุกคนคงนึกหน้ามันตอนนี้ออก ฮ่าๆ ผมแอบมองดูอย่างกับเจ้าเต่าแซมมี่ที่ทำหน้าตาเบื่อโลก แต่ต้องมาโบกมือไปตามจังหวะ ผมนี่สะใจสุดๆเลย แต่บางครั้งผมก็เห็นมันแอบยิ้มอยู่น๊า
“กระโดดเร็วเจ้นท์” ผมพยายามจะพาไอ้เจ้นท์ให้มันกระโดดในช่วงที่ดนตรีกระหน่ำ ผมโคตรมีความสุขเลย ทั้งได้มาคอนเสิร์ตวงที่ผมชอบ ทั้งได้แกล้งคนหน้าเบื่อโลกอีก ผมอยากให้ทุกคนมาเห็นหน้าไอ้เต่าแซมมี่ตอนนี้จริงๆเลย
“ถ้ามึงไม่หยุดกวนกู กูจะจีบมึงแล้วนะ” จู่ๆ คนหน้าเบื่อโลกก็พูดประโยคนี้ขึ้นมา ทำให้ผมหยุดชะงักไปชั่วขณะ และพอผมรู้สึกตัวได้ก็ได้ตอบกลับมันไปว่า
“มึงคิดจะแกล้งกูกลับสินะ กูไม่แคร์หรอก” ผมก็ยังคงสนุกกับการชมคอนเสิร์ตเหมือนเดิม พร้อมกับการจับมือของมันโบกตามเพลงเช่นเคย เพราะผมรู้ ว่าหน้าตาคนเบื่อโลกอย่างมัน แถมโลกส่วนตัวก็สูง มนุษยสัมพันธ์ก็แย่ อย่างมันนี่นะ อย่าว่าแต่จะมีแฟนเลย มีเพื่อนให้ได้ก่อนเถอะ เห็นมีเพื่อนแค่ไอ้ทีคนเดียว
“ก่อนจะขึ้นบทเพลงสุดท้าย เรามาร่วมสนุกกันดีกว่าครับ” พี่ตูนพูดขึ้น และใช่ครับการแสดงเดินทางมาถึงช่วงสุดท้ายแล้ว ซึ่งปกติพี่ๆ Bodyslam ก็จะให้ช่วงสุดท้ายเป็นช่วงเปิดใจของสมาชิกในวง ว่ารู้สึกอย่างไรกับการได้มาเล่นคอนเสิร์ตในสถานที่แห่งนี้ แต่วันนี้ กลับมีเรื่องเซอร์ไพรส์ เพราะจู่ๆวันนี้ ช่วงเปิดใจดันเปลี่ยนไป กลายเป็นหาแฟนคลับที่มีความกล้าที่จะพูดความในใจของการได้มาชมคอนเสิร์ตในครั้งนี้ซะงั้น
“งั้นพี่ขอตัวแทน…” พี่ตูนยังพูดไม่จบประโยค เสียงลมก็แว่วผ่านหูของผม พร้อมกับเห็นมือของคนที่ยืนอยู่ข้างๆผมยกขึ้นอย่างรวดเร็ว ใช่ครับทุกคน ไอ้เจ้นท์ ไอ้คนหน้าเบื่อโลก ไอ้เต่าแซมมี่ล้านปีคนนี้แหละครับ มันยกมือ เพื่อที่จะขึ้นเวทีไปพูดความในใจ ผมอึ้งมากและอีกใจก็ไม่อยากให้มันขึ้นไป เพราะหน้าอย่างมันที่เอาแต่บ่นว่าไม่สนุก คงไปทำให้ไอดอลในดวงใจของผม เสียใจเป็นแน่
“เชิญน้องคนนั้นบนเวทีครับ” พอพี่เขาเชิญมันขึ้นเวที ทุกคนก็พร้อมใจกันปรบมือเพื่อต้อนรับเจ้าเต่าหน้าเบื่อโลกกันใหญ่
“น้องชื่ออะไรครับ”
“เจ้นท์ครับ” ในขณะที่มันตอบคำถามอยู่บนเวที หน้าตามันก็ยังคงนิ่งๆ เบื่อโลกตามเคย ไม่มีท่าทีตื่นเต้นที่ได้ยืนข้างๆศิลปินระดับท็อปของประเทศแต่อย่างใด
“อ่อครับ น้องเจ้นท์วันนี้ น้องเจ้นท์อยากพูดอะไรกับการแสดงคอนเสิร์ตในครั้งนี้ครับ”
“ผมว่า ผมเจอคนที่ชอบในคอนเสิร์ตวันนี้ครับ” แล้วคนด้านล่างก็ส่งเสียงฮือฮาสนุกสนานกันใหญ่ ในขณะที่เจ้าตัวยังทำหน้านิ่งไร้อารมณ์เช่นเคย นี่มันเจอคนที่ชอบจริงๆหรอวะเนี่ย ใครถูกชอบก็คงดวงซวยน่าดู
“เพิร์ธ กูชอบมึง และกูก็จะจีบมึงจนกว่ามึงจะยอมเป็นแฟนกู” จู่ๆไอ้เจ้นท์ก็บอกว่าชอบผม แล้วบอกจะจีบผม แย่ไปกว่านั้นคือมันพูดเสร็จปุ๊บ มันก็กล่าวขอบคุณพี่เขา แล้วเดินลงเวที ออกจากคอนเสิร์ตไปอย่างหน้าตาเฉย ทิ้งระเบิดไว้แล้วหนีไปอย่างคนไม่มีความรับผิดชอบ ไอ้คน… ไอ้… ผมไม่รู้จะด่ามันยังไงดี อ่ะใช่แล้วครับ แน่นอนว่า ทุกสายตาก็จ้องมองมาที่ผม เพราะไอ้ทีและเพื่อนผมที่อยู่ข้างๆ แซวผมซะดัง จนทุกคนรู้หมดว่าคนที่มันพูดถึงคือผม ตอนนั้นผมอายมาก แทบจะมุดดินหนี
