โดย : ภูผา วายุ
ลิขสิทธิ์ : Magic Time Media
HONDA CRV สีทอง โจนทะยานสู่ถนนสายจันทบุรี อย่างไม่รอช้า เมื่อผู้ร่วมเดินทางในฐานะผู้ขับและผู้โดยสารพร้อม
เป้าหมายของการเดินทางวันนี้ คือการพาคุ้งน้ำไปฝังเข็ม เพื่อรักษาโรคหัวใจกับหมอชาวจีนที่เดินทางมาจากประเทศจีนและมาเปิดรักษาอยู่ที่บ้านหลังเล็กๆในป่าจังหวัดจันทบุรี
ถนนสองข้างทางระยองจันทบุรี ยังคงครึ้มชะอุ่มไปด้วยต้นไม้สีเขียวตลอดสองข้างทางนี่นับเป็นวอลเปเปอร์ที่สวยงาม และสบายตาที่สุดของคุ้งน้ำ การได้นั่งรถดูต้นไม้สองข้างทางเป็นกิจกรรมโปรดสำหรับเธอ เมื่อครั้งไปใช้ชัวิตเรียนต่อที่สหรัฐอเมริกา คุ้งน้ำคิดถึงบ้านเป็นที่สุด การขับรถไปยังเมืองต่างๆของสหรัฐ ล้วนมีแตึช่ความแห้งแล้ง โดยเฉพาะรัฐเนวาด้าซึ่งเป็นที่ตั้งของเมืองคาสิโนที่ใหญ่ที่สุดในโลก ลาสเวกัส
ใครจะว่าอย่างไรก็ข่างแต่สำหรับคุ้งน้ำ แม้จะมีโอกาสเดินทางไปต่างประเทศหลายแห่ง ในตอนที่ยึดอาชีพสื่อมวลชน แต่เมืองไทยดีที่สุดในโลกจริง ๆ ทุกครั้งที่เดินทางกลับมาจากต่างประเทศ เนื้อเพลงที่ว่า “…บุญทำมากลับมาถึงถิ่น ทรุดกายลงจูบดิน ไม่ถวิลอายใคร… จะแว่บขึ้นมาที่สมอง และน้ำตาก็จะไหลรินทุกครั้ง และสิ่งหนึ่งที่คุ้งน้ำไม่เคยคิดจะเปลี่ยนใจคือ ผู้ชายไทยหล่อที่สุด มีเสน่ห์ที่สุด ดังนั้นไม่ว่าจะอยู่ในต่างประเทศนานเท่าไหร่ คุ้งน้ำจึงไม่เคยชายตามองฝรั่งต่างชาติ และไม่เคยมีประสบการณ์เรื่องเซ็กส์กับชาวต่างชาติเลย ก็ใจมันไม่รักนี่นา
ผู้ชายหน้าตาบ้านๆ แต่ก็จัดได้ว่าหล่อคนนี้ที่อาสาขับรถพาคุ้งน้ำมาคนนี้สิ ที่แสนจะลงตัวกับทิวทัศน์ของต้นไม้สองข้างทางที่เขียวชะอุ่มเป็นที่สุด มองทิวทัศน์ผ่านจมูกโด่งได้รูปแล้วทำให้เกิดอารมณ์เซ็กส์หวิวๆโดยไม่รู้ตัว ต้นไม้สองข้างทางเริ่มหนาตามากขึ้นเมื่อรถมุ่งหน้าสู่ถนนเส้นเล็กที่แยกมาจากถนนหลวง มีร้านรวงเล็กๆเปิดขายตามข้างถนนเป็นระยะ ทั้งร้านขายกาแฟ ก๋วยเตี๋ยว อาหารตามสั่ง แต่ก็หมดระยะลงภายในไม่กี่กิโล จากนั้นสองข้างถนนก็คงเหลือแต่ความเขียวชะอุ่มของต้นไม้สองข้างทาง ซึ่งนานๆ ทีจะเห็นหลังคาบ้านของชาวบ้านโผล่มาให้เห็นเป็นระยะๆ ใครจะรู้ว่าการนัดฝังเข็มกับหมอจีนในวันนี้จะได้รับการฝังเข็มพิเศษที่กระตุ้นต่อมแห่งความสุขทางเพศให้พลุ่งพล่านท่ามกลางธรรมชาติที่สวยงามด้วย
เมื่อรถวิ่งเข่าสู่เส้นโค้งของถนน สิ่งที่คุ้งน้ำ และกองทัพ ผู้อาสามาขับให้เฉพาะกิจ ต้องร้องอย่างตื่นเต้นอย่างอดใจไม่ได้เลย เพราะสิ่งที่ได้มองเห็น คือ ต้นดอกคูณขนาดใหญ่เท่า 4-5 คนโอบ ออกดอกเหลืองสะพรั่ง ยิ่งกว่านั้นคือกลีบดอกสีเหลือง ที่ร่วงกราวอย่างหนาแน่นกระจายเป็นวงกว้าง เหมือนใครเอาสีเหลืองสดใสมาราดรด ความนุ่มนวลของกลีบดอกเมื่อเหยียดเท้าเหยียบลงไปเป็นเสมือนพรม ผืนใหญ่ที่กำลังปูรอต้อนรับใครสักคน
“คุ้งน้ำขอเวลาแป๊บนะกองทัพ ยังพอมีเวลาใช่ไหมคะ คุ้งน้ำไม่ได้เจอความสวยงามแบบนี้มานานมากแลเวตั้งแต่ไปเรียนต่อที่อเมริกา ขอทำอะไรเป็นเด็กๆหน่อยนะคะ”
“ ไม่ทันรับอนุญาตจากชายหมุ่มพูดน้อยหน้าเข้ม คุ้งน้ำก็ก้มลงถอดรองเท้าผ้าใบ ถุงเท้า และเปลือยเท้าเดินย่ำไปบนพรหมดอกคูณอย่างมีความสุข สักพักคุ้งน้ำก็รู้สึกคิดอะไรแปลกๆขึ้นมา ใบหน้าเปื้อนยิ้ม จ้องมองไปที่กองทัพ ชายหนุ่มที่เธอเคยแอบชอบก่อนที่จะไปเรียนต่อที่อเมริกา
อย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย คุ้งน้ำก็ลงไปนั่งบนตักของกองทัพที่นั่งขัดสมาธิรอเธออยู่แล้วโน้มคอแข็งแรงนั้นลงมาจูบอย่างตั้งอกตั้งใจ
กองทัพสะดุ้งตกใจกับอากัปกิริยาของคุ้งน้ำ ใจชายหนุ่มสั่นอย่างควบคุมตัวเองไม่ได้ ไม่ใช่ได่อ่อนหรือไม่เคย แต่สิ่งที่คุ้งน้ำกระทำมันซุกซ่อนอยู่ในความปรารถนาของเขาตั้งแต่ก่อนที่เธอจะลาไปเรียนต่อที่อเมริกา
