Anniversary : ภูผา วายุ

นิยายสั้นอิโรติค 18+ (Erotic)

สิงหามองหน้าเธออย่างอาลัยอาวรณ์ แกมตัดพ้อ

“ยังไม่หายคิดถึงฤทัยเลยจะทิ้งไปเสียแล้ว นี่เกือบสองปีแล้วนะที่เราคบกัน สิงหายังไม่เคยล่วงเกินฤทัยไปมากกว่านี้เลย เพราะสิงหารัก อยากทะนุถนอมและให้เกียรติฤทัย แล้วคุณฤทัยเห็นใจสิงหาบ้างไหมครับ? ”

สิงหาตัดพ้อยาวเหยียด ในขณะที่มือช่วยติดกระดุมเสื้อเชิ้ตให้คนรัก และพยายามช่วยจัดเสื้อผ้าของฤทัยให้เข้าที่เรียบร้อย

“ฤทัยเข้าใจนะคะคนดี เดี้ยวเย็นนี้ค่อยไปทานข้าวเย็นกับฤทัยที่โรงแรมนะคะ ฤทัยเช็คอินแล้วจะโทรบอกเลขห้องนะคะ เย็นนี้ฤทัยมีอะไรเซอร์ไพร์สคนดีด้วยนะคะ ”

พูดจบ ดวงฤทัยหยิบกระเป๋าถือใบเล็ก และเตรียมปลดล็อคประตู แต่สิงหาไวกว่า คว้าเธอเข้ามากอดและจูบอย่างเร่าร้อนเป็นการบอกลา เสียงรถตู้จอดหน้าตู้คอนเทรนเนอร์ ดวงฤทัยตัดใจเปิดประตูออกไปขึ้นรถตู้ ปล่อยให้สิงหายืนมองตาละห้อย ก่อนจะหยิบของฝากจากฤทัย เดินออกไปออฟฟิศแผนกซ่อมบำรุงของเขา  หลังรถตู้ของดวงฤทัยวิ่งเข้าอาคาร ADMIN ด้านหน้าของโรงงานซึ่งเป็นที่ทำงานของดวงฤทัย
.
.
.

หลังเลิกงานรถตู้ของโรงงานก็มาส่งดวงฤทัยที่โรงแรม ซึ่งเป็นที่พักประจำของผู้บริหารที่เดินทางมาจากกรุงเทพ

“เข้าห้องพักได้ ดวงฤทัยก็หยิบเมนูรายการอาหารของโรงแรมมาดูรายการอาหาร เพื่อสั่งอาหารมื้อเย็นสำหรับ เธอและสิงหา หลังสั่งอาหารเสร็จเธอจึงตรงเข้าอาบน้ำทำตัวเองให้สดชื่น สะอาด และหอมสำหรับคนรัก

จริงสิ สิ่งหนึ่งที่เธอต้องนับถือน้ำใจในความเป็นสุภาพบุรุษของสิงหาคือ การที่เขาไม่เคยล่วงเกินเธอไปมากกว่าการกอดจูบสัมผัสภายนอกเลย แม่จะอยู่ในที่ลับตาสองต่อสองอย่างที่พักที่โรงแรมนี้  สิงหามีความอดกลั้นอดทนที่เธอน่าชื่นชม เขาบอกว่าเขาไม่อยากทำร้ายเธอ เพราะตัวเขาไม่มีอะไรที่คู่ควรกับเธอ ดังนั้นขอเพียงได้พบได้กอดได้สัมผัสแต่เพียงภายนอก โดยที่ไม่หวังครอบครองเขาก็เป็นสุขใจมากแล้ว

ความสัมพันธ์ของเธอและสิงหาในเรื่องของเซ็กซ์จึงเป็นมาครึ่งๆ กลางๆ นับสองปี  โดยที่เขาไม่เคยหักหารน้ำใจดวงฤทัยเลยแม้แต่ครั้งเดียว

อาบน้ำทาครีมสวมชุดแซกสบายๆเสร็จแล้ว ฤทัยก็มานั่งที่เตียงเปิดกระเป๋าถือหยิบกล่องอะไรบางอย่างขึ้นมา  “กล่องนาฬิกา” ของขวัญวันครบรอบสองปี คือวันนี้   วันที่ดวงฤทัยต้องพยายามขยับวันประชุมที่โรงงาน เพื่อให้เดินทางมาตรงกับวันครบรอบนี้

เธอเลือกนาฬิกาที่บึกบึนแข็งแรงของผู้ขายยี่ห้อไซโก้ที่เป็นรุ่น limited edition หน้าปัดสีน้ำเงินให้เขาเป็นของขวัญ   ดวงฤทัยไม่แน่ใจตัวเองเหมือนกันว่า วันนี้เธอจะมอบของขวัญให้เขามากกว่านาฬิกาหรือไม่?  ความรักทางร่างกายที่อัดแน่นเก็บกดไว้นานสองปี เธอจะมอบให้เขาหรือเปล่า ? เวลาที่ป่านมา พอเพียงกับการพิสูจน์ใจของเขาแล้วหรือยัง

คิดยังไม่ตก เสียงเคาะประตูที่หน้าห้องก็ดังขึ้น