วิหค หลงทาง : ตัวเล็กผู้น่ารัก

นิยายสั้นแนวชีวิต ดราม่า (Drama)

ก๊อก ๆ ๆ ดาราที่กำลังยืนเคาะประตูหน้าห้อง สักพักก็มีเสียงอนุญาติให้เธอเข้าไป เมื่อเปิดประตูเข้ามาเธอก็พบกับชายคนหนึ่งที่มีรูปร่างสูง ดูแข็งแรงยืนหันหลังรออยู่แล้ว มองจากแผ่นหลังก็พอเดาได้ว่าเขาน่าจะยังหนุ่มอยู่ เธอยืนมองเขาจากด้านหลังอยู่สักพักเหมือนโดนบางอย่างสะกดไว้ เมื่อได้สติ เธอจึงเดินเข้าไปใกล้เขา

“ เริ่มเลยไหมคะ ” เสียงของเธอที่ฟังดูไพเราะ แต่ทว่ากลับแฝงไปด้วยความเศร้า ทำให้ชานนท์    ต้องหันมาทางเธอ ทำให้ทั้งคู่ได้สบตากัน ต่างก็เหมือนถูกอีกฝ่ายดึงดูดเข้าหากัน จนดารารู้สึกอึดอัดแบบที่         ไม่เคยเป็นกับแขกคนไหนมาก่อน เธอจึงรีบเบือนหน้าหนีเพราะเริ่มทำตัวไม่ถูก เขาก็เหมือนจะเริ่มทำตัวไม่ถูกเช่นกัน เลยทำเหมือนกระแอ้มในลำคอ พร้อมกับใบหน้าที่เริ่มแดง ดูเหมือนว่าเขาจะเขินเธอ ดาราเห็นดังนั้น  ก็แทบไม่เชื่อว่าคนที่มาเที่ยวที่แห่งนี้จะมีท่าทีที่เขินอาย หรือเขาพึ่งเคยมาที่แบบนี้กันนะ เธอคิดในใจ พร้อมกับก้าวเท้าถอยออกห่างจากเขาอีกหนึ่งก้าว

“ คุณจะอาบน้ำก่อนมั้ยคะ ” ดารากล่าวด้วยน้ำเสียงที่ฟังแล้วชวนให้เขารู้สึกอยากได้ยินเสียงนั้นอีก อยากพูดคุย เพื่อทำความรู้จักกับเธอให้มากขึ้น

“ ก็ได้ครับ งั้นคุณนั่งรอผมก่อนนะ ตามสบายเลยนะครับ ” เขากล่าวพร้อมกับรีบเดินไปหยิบผ้าขนหนูและไม่ลืมที่จะหันกลับมามองหน้าหญิงสาวที่อยู่เบื้องหลังอีกครั้ง ด้านดาราที่กำลังจ้องมองเขาอยู่เช่นกัน ทำให้ทั้งคู่เผลอสบตากัน เขาเลยแก้เขินด้วยการยิ้มให้เธอก่อนจะเดินเข้าไปในห้องน้ำ ทำให้ดาราเผลอยิ้มออกมาด้วย ทั้งที่เธอไม่ได้ยิ้มแบบนี้มานมากแล้ว

“ เป็นอะไรไปนะ ทำไมใจเต้นแรงแบบนี้” ดาราพูดพร้อมกับเอามือมาจับตรงหน้าอก ใบหน้าที่ตอนนี้ร้อนฉ่า และเธอเดาว่ามันคงกำลังแดงมากแน่ ๆ

เมื่อคิดได้ดังนั้น เธอจึงรีบดึงสติกลับมา พร้อมกับเตือนตัวเองว่า เขาก็แค่แขกคนนึง พอเสร็จธุระก็ไปจากเธอเหมือนคนอื่น ๆ เมื่อคิดได้ดังนั้น เธอจึงเดินไปนั่งที่เตียงเพื่อรอเขา

หลังอาบน้ำเสร็จ ชานนท์ ออกมาจากห้องน้ำโดยมีแค่ผ้าขนหนูที่ห่อหุ้มร่างกายช่วงล่างของเขาเท่านั้น ยิ่งเผยให้เห็นถึงเนินอกที่ดูแข็งแรง มีก้ามเนื้อทุกสัดส่วน มันดูแข็งแรง อบอุ่น จนเธออยากจะยืมแผ่นอกนั้นมาซบให้หายเหนื่อยสักครู่

“ คุณครับ คุณครับ ” เสียงเรียกของเขาทำให้เธอต้องตื่นจากภวังค์

“ คะ พร้อมแล้วหรอคะ ” ดารารีบตอบเขาไปด้วยท่าทีที่ลนลานเล็กน้อย พร้อมกับนึกโมโหตัวเอง    ที่มัวคิดเรื่องไม่เป็นเรื่องอยู่ได้

“ เปล่าครับ คุณชื่ออะไรหรอครับ ” เขาถามเธอด้วยน้ำเสียงสุภาพ

“ ดาราค่ะ ฉันชื่อดารา ” เธอตอบเขาไป พร้อมกับแอบสงสัยว่าทำไมเขาถึงยังชวนเธอคุย ถ้าเป็นแขกคนอื่นที่เธอเคยพบเจอ ป่านนี้คงจะกรู่เข้ามาหาความสุขจากเธอโดยไม่ถามแม้แต่ชื่อเธอเลยด้วยซ้ำ