“ไม่ต้องตามพวกมันไปหรอกครับ ผมพอจะรู้ว่าพวกมันเป็นใคร” หลงพูดพร้อมเอามือมาจับฉันไวั
“แล้วพวกมันเป็นใคร ทำไมถึงเข้ามาทำร้ายนายถึงในบ้าน” ฉันถามเขาด้วยท่าทีตกใจ
“พวกมันคงจะเป็นพวกบริษัทคู่แข่ง ที่พยายามจะเอาตัวผมไปเพื่อชำแหละ แล้วเอาอะไหล่ในตัวผมของผมออกไป” เขาตอบฉันด้วยสีหน้าจริงจัง
“อะไรนะ จะบ้าหรอไงทำไมพวกนั้นต้องทำแบบนั้นด้วยหละ” ฉันถามหลง
“พวกมันจะได้ผลิตหุ่นยนต์เพื่อมาแข่งกับบริษัทที่สร้างผมขึ้นมาไงครับ” หลงตอบฉัน
“นั้นที่นี่ก็ไม่ปลอดภัยสำหรับนายอีกต่อไปแล้ว เพราะเราไม่มีทางรู้เลยว่าพวกนั้นจะกลับมาอีกเมื่อไหร่ เราย้ายไปอยู่ที่อื่นเพื่อรอพวกของนายจะมารับนายกลับอย่างปลอดภัยกันเถอะ” พูดจบฉันก็รีบไปเก็บของและพาหลงขับรถออกมาอย่างรวดเร็ว
“นี่พวกเรากำลังจะไปไหนกันหรอครับ” หลงถามฉัน
“ฉันมีบ้านอีกหลังนึง อยู่นอกเมืองหนะ อย่างน้อยเราอยู่ที่นั่นก็ปลอดภัยกว่าที่นี่ เพราะพวกนั้นจะได้ตามนายไม่เจอไง” ฉันพูดพร้อมสตาร์ทรถ
ฉันพาหลงขับรถออกมา จนถึงบ้านนอกเมืองของฉัน ฉันปฎิเสธไม่ได้เลยว่า ตอนแรกฉันก็ไม่ได้รู้สึกอะไรหากจะมีใครพาเขาไปจากฉัน แต่ตอนนี้มันแปลกไป ฉันต้องยอมรับว่าหลังจากที่ฉันได้ใช้ชีวิตอยู่กับเขา เขาเหมือนมาเติมเต็มส่วนที่ขาดหายให้กับฉัน เขาอยู่กับฉันในวันที่ฉันเหงา เขาคอยช่วยฉันในตอนที่ฉันลำบาก เพราะฉะนั้นถึงตอนนี้ ถ้าเขาจะต้องไปจากฉันคงทำใจไม่ได้
หลังจากฉันเเละเขาย้ายมาอยู่ที่บ้านชานเมืองได้ไม่นาน ก็มีผู้ชายท่าทางแปลกๆมาด้อมๆมองๆอยู่หน้าบ้านฉัน เมื่อฉันเห็นฉันก็รีบบอกให้หลงไปหลบ เพราะคิดว่า พวกนั้นจะเป็นพวกเดียวกับที่เคยมาทำร้ายหลงอีก เมื่อฉันพาหลงไปซ่อนเรียบร้อย ฉันก็เดินออกมาหาชายแปลกหน้าคนนั้น
“นี่คุณมาหาใครกันหรอคะ” ฉันถามเขาไป
“ผมคิดว่าคุณรู้นะ ว่าผมมาหาใคร”เขาตอบฉันด้วยสีหน้าจริงจัง
“คุณพูดเรื่องอะไรของคุณ ฉันอยู่บ้านหลังนี่แค่คนเดียว” ฉันตอบปฏิเสธเขาไปอย่างเร็ว
“ผมว่าคุณกำลังเข้าใจผมผิด คุณคงไม่รู้ว่าการที่ หุ่นยนต์ Z1 ออกมาจากแลปเป็นเวลานาน จะทำให้เครื่องยนต์ในตัวเขา เริ่มเสื่อม และเขาจะต้องดับไปตลอดกาล”
เมื่อผู้ชายคนนั้นพูดจบ ฉันก็นึกขึ้นมาได้ทันทีว่า ก่อนหน้านี่หลงเคยดับไปถึง 1 วันเต็มๆ ตอนนั้นหลงไม่ได้บอกอะไรกับฉัน หลงบอกเเค่ว่าเขานั่งพักแค่นั้น ฉันจึงรีบพาชายคนนั้นเข้ามาเพื่อพบกับหลง หลังจากที่เขาเข้ามาพบกับหลง ชายคนนั้นก็พูดขึ้นมาว่า สภาพของหลง ตอนนี้ดูไม่ดีเอามากๆ เขาต้องรีบเอาหลงกลับไปยังห้องแลป ให้เร็วที่สุด ก่อนที่อะไหล่อุปกรณ์ต่างๆในตัวของหลงจะพัง และทำให้หลงต้องหลับไปตลอดกาล ทันใดนั้นเองที่หลงก็พูดขึ้นมาว่า
