โดย : KANI
ลิขสิทธิ์ : Magic Time Media
สวัสดีทุกคนฉันชื่อน้ำตาลกำลังศึกษาอยู่มหาวิทยาลัยชื่อดังแห่งหนึ่งในประเทศไทย ฉันอยู่คณะศิลปกรรมศาสตร์สาขาวาดเขียนปีที่ 2 ฉันเป็นแค่ยัยแว่นหน้าตาธรรมดาคนหนึ่ง ที่ไม่ค่อยมีสังคม เพราะบุคลิกของฉันที่ไม่ค่อยชอบยุ่งกับใคร และไม่ค่อยได้พูดได้จากับใครมากเท่าไหร่ แต่ฉันก็ชอบที่มันเป็นแบบนี้นะ เพราะมันทำให้ชีวิตของฉันสงบสุขดีไม่ต้องวุ่นวาย
วันนี้ขณะที่ฉันกำลังฟังเพลงจากมือถือที่เสียบสายสมอลทอล์คอย่างเพลิดเพลิน และรอขึ้นรถสมารท์บัสของมหาวิทยาลัยเพื่อไปที่คณะ จู่ๆ ก็มีใครคนหนึ่งเอื้อมมือมาดึงสายสมอลทอล์คของฉันออกจากหูไปข้างหนึ่ง ทำให้ฉันหันขวับไปมองในทันที นี่วินเทอร์เดือนมหาวิทยาลัยปีฉันนี่ เขาสูงราวๆ 180 กว่าๆ หน้าตาหล่อเหลาสมคำร่ำลือ ผิวพรรณเกลี้ยงเกลาแถมกลิ่นตัวยังหอมแบบสุดๆ ไปเลยล่ะ เขายิ้มตาหยีดูเป็นมิตรให้ฉัน โหตัวจริงหล่อขนาดนี้เลย แล้วคนอย่างเขามาทำอะไรอย่างนี้กับฉันทำไมกันนะ
“นะ นะ นายมีอะไรกับเราหรอ” ฉันถามเขาด้วยท่าทีที่ตะกุกตะกัก ไม่เป็นธรรมชาติแบบสุดๆ มองลงมากจากดาวดวงไหนก็รู้เลยนะคะว่าเสียอาการ
“เธอคือน้ำตาล ศิลปกรรมวาดเขียนที่มีผลงานเยอะๆ ใช่มั้ย พอดีผมอยากขอให้น้ำตาลช่วยวาดรูปเหมือนผมให้ผมได้ไหมอ่ะ พอดีผมต้องเอารูปนี้ไปประมูลขาย เพื่อช่วยในการกุศลให้ทุนเด็กบนดอยน่ะ มันเป็นโครงการของดาวเดือนมหาวิทยาลัย น้ำตาลช่วยผมเถอะนะ เดี๋ยวผมมีค่าตอบแทนให้ด้วยนะ” อ๋ออออออย่างนี้นี่เองงง น่าสนแฮะได้ทั้งบุญได้ทั้งเงิน
“อ๋อออได้สิ จะให้วาดวันไหนหรอ แต่ตอนนี้ฉันต้องรีบไปเข้าเรียนให้ทัน ขอตัวก่อนนะ” ฉันพูดจบก่อนจะหมุนตัวเพื่อจะไปขึ้นรถที่มาถึงพอดี แต่ต้องหยุดชะงักเพราะ วินเทอร์จับข้อมือฉันไว้
“เดี๋ยวก่อนสิ เราควรแลกไลน์กันไว้ก่อนไหม จะได้นัดเจอกันได้ง่ายๆ ง่ะ”เขาพูดแล้วยิ้มตาหยีเหมือนเดิม เหมือนเดิมคือน่ารักเหมือนเดิมไงล่ะ จริงด้วยเราต้องแลกไว้ติดต่อนัดเจอกันนี่ ฉันกำลังจะแลกไลน์กับเดือนมหาวิทยาลัยอยู่หรอเนี้ย บ้าไปแล้ว เป็นไปได้ไงเนี้ย
“อ้อออ จริงด้วย” ฉันตอบกลับแบบเก็บอาการสุดๆ หลังจากนั้นที่เราแลกไลน์กันเสร็จ รถสมารท์บัสก็หายไปแล้ว ลืมไปเลยยยย เข้าเรียนสายแน่ๆ เลยยยย ด้วยความที่เห็นสีหน้าลุกลี้ลุกลนของฉันที่จะไปเข้าเรียนสายยแล้วนั้น
“ให้ผมไปส่งน้ำตาลที่คณะนะ เป็นเพราะผมแท้ๆ เลยแฮะๆ” เขาพูดขึ้นมาแบบติดตลก
และสุดท้าย ฉันก็พาตัวเองขึ้นมาอยู่บนรถเก๋งสีดำคันหรูของเขาจนได้ ฉันไม่มีทางเลือกนี่ เพราะจะเข้าเรียนสายแล้วววว
แล้วสุดท้ายฉันก็มาถึงคณะแล้วเข้าเรียนทันพอดี เฮ้อออรอดแล้ววิชานี้อาจารย์ยิ่งโหดๆ ด้วยซะนี่ ฉันนั่งเรียนไปสักพักมือถือของฉันก็สั่นเพราะมีไลน์เข้ามา เอ๊ะนี่มันไลน์ของวินเทอร์นี่ รูปโปรไฟล์ในไลน์ก็หล่อมากแล้วนะ แต่ตัวจริงยังหล่อกว่าอีกเป็น 100 เท่า
[เลิกเรียนเจอกันนะ เดี๋ยวผมไปรับ^^]
ข้อความจากวินเทอร์ หืมมมมมยังกับแฟน ฉันตบหน้าตัวเองเรียกสติให้หลุดออกจากภวังค์ฝันลมๆ แล้งๆ นี่ของฉันก่อน คนอย่างเขาไม่มีวันสนใจฉันหรอก แถมวินเทอร์ยังขึ้นชื่อเรื่องผู้หญิงอีกด้วย เขาคงมีผู้หญิงสวยๆ เข้ามาให้เลือกไม่ขาดสาย
[โอเค]
ฉันตอบกลับไปอย่างห้วนๆ เหมือนไม่ได้รู้สึกอะไร
