ก่อนผมจะตื่นขึ้นมาบนเตียงในห้องของตัวเอง ทั้งหมดแค่ฝันอย่างนั้นหรอ ผมรีบวิ่งลงไปในห้องเห็นพ่อนอนอยู่ที่เดิมที่ประจำของท่าน
“พ่อครับ” ผมพูดขึ้น
“ตื่นแล้วหรอ มานี่สิ” พ่อเรียกผมให้เข้าไปหา ผมค่อยๆ เดินเข้าไปหาพ่อด้วยความมึนงง เรื่องทั้งหมดเป็นเพียงแค่ฝันอย่างนั้นสินะ ฝันถอนหายใจและนั่งลงข้างๆพ่อ
“กัน” จู่ๆ เสียงผู้หญิงที่ผมคุ้นเคยก็ดังมาจากห้องครัว ผมรีบวิ่งไปดู
“ไมการ์” เธอยืนจัดโต๊ะอาหารอยู่ ผมยืนงงอยู่นาน นี่สรุปมันคือเรื่องจริง ตอนนี้ผมกลับมายังโลกมนุษย์ โลกของแล้ว
“ไปกินข้าว ไหนลองเล่าเรื่องบนดาวที่ไปให้พ่อฟังสิ ไปเจอกันได้ไงล่ะ” พ่อพูดก่อนจะเดินไปนั่งที่โต๊ะอาหารที่ไมการ์เตรียมไว้สำหรับ3ที่ พ่อ ผม และเธอ
ไมการ์เล่าเรื่องบนดาวดวงนั้นให้พ่อฟัง รวมถึงเล่าเรื่องที่ผมไม่ยอมกลับมากับเพื่อน จนเธอต้องใช้พลังเดียวที่เธอมีพาผมกลับมา พ่อผมฟังอย่างตั้งใจและขำกับการตัดสินใจบ้าบิ่นของผม พ่อของผมคุยกับไมการ์อย่างมีความสุข ผมได้แต่นั่งอมยิ้ม และค่อยแย้งเธอเวลาที่เธอพูดเรื่องน่าอายของผมให้พ่อฟัง
เธอต้องอยู่ที่นี่ตลอดชีวิต เพราะไม่สามารถกลับไปยังที่ที่เธอจากมาได้แล้ว ถึงแม้มันจะยากหน่อย แต่ผมจะทำให้ไมการ์ตกหลุมรักโลกมนุษย์ เหมือนกันที่ตกหลุมรักผมเลยล่ะ
ยินดีต้อนรับนะไมการ์.
