13:00
เยาวราช
“ต้องทำอะไรบ้าง สกิลแต้มบุญถึงจะเพิ่ม” เมื่อมาถึงที่หมายแล้วผมก็ถามคน(ที่ตอนนี้กลายเป็นผีไปแล้ว)ตรงหน้า
“ก็…” รามิลทำหน้าครุ่นคิดอยู่แป๊บนึงมันก็เอ่ยต่อ
“ ถ้าคุณทำบุญให้ผมมันจะเพิ่มขึ้นมา 500 ถ้าคุณปล่อยนกปล่อยปลาให้ผมมันจะเพิ่มขึ้น 1000 แต่ถ้าผมได้ช่วยเหลือผู้คนบนโลกมนุษย์สกิลจะอัพขึ้นทันที 2000” ผีที่สวมชุดมาสคอสอยู่อธิบายให้ผมฟังอย่างใจเย็น
“แล้วมึงจะรู้ได้ไงว่าสกิลมันอัพขึ้นมาเท่าไหร่”
“นี่ครับ” มันเอ่ยขึ้นพร้อมดึงชุดมาสคอตออกแล้วยื่นมือมาให้ผมดู “ ที่มือผมมันจะมีตัวเลขบอกสกิลอยู่ครับ” อ่อ อย่างนี้เองสินะ
ผมกับเจ้าผีรามิลได้เดินเข้ามาในวัดจีนแห่งหนึ่งที่อยู่แถวนี้ ตอนแรกก็งงว่าทำไมผีอย่างมันถึงเดินเข้าวัดได้หน้าตาเฉยแบบนั้น สงสัยจะเป็นเพราะเจ้าที่ไม่เห็นมันเป็นผี แต่เป็นคนบ้าแทนล่ะมั้งครับ ผีที่ไหนกันจะใส่ชุดมาสคอตมาวัด
“มึงเลิกไร้สาระก่อนได้ไหม” ผมเอ่ยบอกกับผีกล้วยกรุงศรี ที่กำลังนั่งเสี่ยงเสียมซีอย่างบ้าคลั่งอยู่ตอนนี้ ปากบอกอยากเพิ่มแต้มบุญให้ถึง 15,000 ไวๆ แต่มือยังคงเขย่าเสียมซีอยู่แบบนี้มันคงจะถึงให้มันอยู่หรอ
“เดี๋ยวกูจะไปซื้อนกมาปล่อยนกให้มึง รออยู่นี่ก่อนนะ” ผมว่าขึ้นและรามิลมันก็พยักหน้าเข้าใจเป็นเชิงว่ารับรู้แล้ว ผมจึงได้เดินออกมาซื้อนกเอาไปปล่อยเพื่อที่จะเพิ่มแต้มบุญให้กับเจ้าผีมาสคอต สกิลของมันจะได้ถึงเกณฑ์เข้าแข่งขันเต้นมาสคอตในอีก 2 เดือนที่จะถึง
“เกิดอะไรขึ้นวะรามิล” ผมเดินกลับมาก็เห็นรามิลนอนเนื้อตัวมอมแมมอยู่ที่พื้นจึงเอ่ยถามขึ้น
“พอดีผมสู้กับผีแถวนี้นิดหน่อยน่ะครับ เขากำลังจะเข้ามาทำร้ายคุณยายท่านหนึ่งที่กำลังป่วย ท่านมาจุดธูปขอพรให้ลูกชายอยู่ตรงกระถางหน้าทางเข้าน่ะ เลยโดนผีตนนั้นปล่อยพลังด้านมืดใส่” มันว่าตอบพร้อมกับค่อยๆ ขยับตัวลุกขึ้นมายืน
“ไม่เป็นไรมากใช่ไหม”
“ไม่ครับ ไปปล่อยนกกันเถอะ” รามิลพูดขึ้นพร้อมกับเดินนำผมไปที่ลานปล่อยนก
“แต้มบุญเพิ่มขึ้นเท่าไหร่แล้ว” ผมเอ่ยถามขึ้นหลังจากที่เราทำบุญและปล่อยนกเสร็จ
“ขอดูแป๊บนึงนะครับ” มันดึงชุดมาสคอตขึ้นพร้อมกับหงายฝามือขึ้นมาดูแล้วอุทานด้วยสีหน้าตกใจ
“เห้ยยยย!!!!”
“เกิดอะไรขึ้นวะ”
“ขึ้นมาเป็น 15,091 ได้ไงกัน” มันเงยหน้าขึ้นจากผ่ามือของตัวเอง แล้วหันมามองหน้าผมอย่างไม่เชื่อสายตา ว่าตัวเลขสกิลนี่มันเพิ่มขึ้นมาได้ยังไง ผมว่ามันอาจเป็นเพราะที่รามิลไปช่วยคุณยายคนนั้นไว้ละมั้งครับ สกิลถึงได้อัพเร็วขนาดนี้
“งั้นแบบนี้มึงก็ลงสมัครแข่งเต้นได้แล้วอ่ะดิ” มันพยักหน้าอย่างยิ้มล่กๆ ให้กับผม เขาคงตื่นเต้นมาก
