โดย : ดินสอสี
ลิขสิทธิ์ : Magic Time Media
เขาและเธอเคยคบหากันสมัยเรียนมหาวิทยาลัย และต้องเลิกรากันด้วยเหตุผลที่ทำให้เขาต้องเกลียดเธอ แต่สุดท้ายโชคชะตาคงเล่นตลกที่ทำให้เขาได้กลายมาเป็นหัวหน้าของเธอในที่ทำงาน งานนี้ใครจะเป็นฝ่ายปวดหัวกันแน่
‘นี่มันอะไร’
‘!!!’
‘ฉันถามว่านี่มันอะไรกัน ต้องตา’
‘เรื่องนี้ฉัน…ขอโทษ ฉัน…’
‘ที่ผ่านมาระหว่างเรามันคงแย่มากสินะ เธอถึงได้ไปนอนกับผู้ชายคนอื่นแบบนี้’
‘ไม่นะ กวี ฉัน…ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเรื่องนี้มันเกิดขึ้นได้ยังไง’
‘ทำไม เป็นเพราะความอยาก จนหน้ามืดตามัวเลยจำอะไรไม่ได้ล่ะสิ’
‘ทำไมพูดแบบนี้ล่ะกวี ฉันไม่ได้-’
‘พอเถอะ! ฉันไม่อยากฟังคำแก้ตัวของเธอ อย่าคิดว่าฉันไม่รู้ว่าอคินมันจ้องจะจีบเธออยู่ แล้วเธอก็ชอบไปคุยกับมันบ่อย ๆ ด้วย หลังจากนี้ฉันจะไม่ทนแล้ว เราจบกันแค่นี้ดีกว่า’
‘กวี! อย่าเพิ่งไปสิ เดี๋ยว!’
.
.
.
เฮือก!
เอาอีกแล้ว ฝันถึงเรื่องนั้นอีกแล้ว
ฉันลืมตาขึ้นมาในความมืด เหงื่อผุดซึมทั่วใบหน้า ตอนนี้ฉันยังคงนอนอยู่บนเตียงในห้องนอนของตัวเอง หันไปมองนาฬิกาบอกเวลาตีสี่ครึ่ง ฝันเมื่อกี้ทำเอาฉันข่มตานอนต่อไม่ได้ นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ฉันฝันถึงแฟนเก่าแบบนี้ ครั้งนี้อาจจะเป็นเพราะความตื่นเต้นที่ทำให้ฉันกลับไปฝันถึงเรื่องเดิม ๆ ใช่แล้วล่ะ พรุ่งนี้ฉันจะได้เข้าทำงานที่ใหม่เสียทีหลังจากว่างงานมาหลายเดือน เห็นว่าบริษัทแห่งนี้เพิ่งเปิดตัวได้ไม่กี่ปีแต่ชื่อเสียงพุ่งทะยานขึ้นเป็นหนึ่งในบริษัทชั้นแนวหน้า ว่าแล้วก็เตรียมตัวเลยดีกว่า ไหน ๆ ก็นอนต่อไม่ได้แล้ว
.
.
.
“ทางนี้ค่ะน้องต้องตา” หลังจากเข้ามาในบริษัทและแนะนำตัวกับผู้จัดการเรียบร้อยแล้ว พี่ผู้จัดการสาวก็เดินนำฉันไปยังโต๊ะทำงานใหม่ของฉัน ฉันทำทักทายเพื่อนร่วมงานคนอื่น ๆ ด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม ดูท่าว่าทุกคนที่นี่คงจะเป็นเพื่อนร่วมงานที่ดี
“ขอบคุณนะคะพี่กุ้ง”
“ไม่เป็นไรจ้ะ ถ้ามีอะไรก็ถามเพื่อน ๆ ได้เลยนะ หรือจะเข้าไปถามพี่ที่ห้องตรงโน้นก็ได้ เรื่องรายละเอียดงานที่เหลือพี่ฝากให้เพื่อนข้าง ๆ สอนเราแล้ว แล้วอย่าลืมที่พี่บอกนะ”
“ไม่ขึ้นไปชั้น 7 ใช่ไหมคะ”
“ใช่จ้ะ”
พี่ผู้จัดการบอกว่า พนักงานที่นี่ห้ามขึ้นไปชั้น 7 เด็ดขาดถ้าไม่ได้รับอนุญาต เพราะที่นั่นเป็นที่ทำงานของบอสใหญ่ซึ่งเป็นคนโลกส่วนตัวสูงและโหดมาก ฉันซึ่งอยู่ชั้น 6 ก็คิดว่าคงไม่มีอะไรที่ทำให้ต้องขึ้นไปยุ่มย่ามบนนั้นอยู่แล้ว อีกอย่างลิฟท์ก็มีปุ่มกดถึงแค่ชั้น 6 คงขึ้นไปไม่ได้หรอก
