เราสองคนออกมาเดินเล่นริมหาดอีกครั้ง ในค่ำคืนที่มีกลุ่มดาวมากมาย และพระจันทร์ที่เปล่งประกายงดงามอยู่บนท้องฟ้า สองหูได้ยินเสียงคลื่นซัดขอบฝั่ง ชวนให้บรรยากาศรอบๆดีไปหมด
“ทราย เราคุยกันมากี่ปีแล้วนะ” จู่ๆ ซีก็ถามขึ้น
“ปีนี้จะปีที่ 3 แล้ว ทำไมหรอครับ”
“เวลาจะ 3 ปีนี้ ซีรู้สึกมีความสุขมากๆ เลยนะ ที่ซีมีทรายอยู่ข้างๆ ซีไม่อยากบอกกับใครหลายๆคนแล้วว่าทรายเป็นเพื่อนสนิท”
ปกติเวลามีคนถามว่าผมเป็นอะไรกับซี ซีก็จะบอกว่าเป็นเพื่อนสนิทกันตลอด อาจเป็นเพราะสถานะทางความสัมพันธ์ของเรามันยังไม่ชัดเจน แต่ช่วงระยะเวลาจะ 3 ปีที่เราศึกษาดูใจกัน ทำให้ผมมั่นใจแล้วว่าผมจะหยุดที่คนนี้จริงๆ
“แล้วซีอยากบอกกับทุกคนว่าอะไรล่ะ ทรายพร้อมจะเป็นให้ซีได้ทุกอย่างเลย แต่บอกไว้ก่อนไม่เอาเป็นเพื่อนนะ เกริ่นมาขนาดนี้แล้วต้องมากกว่าเท่านั้น ไม่งั้นทรายไม่ยอมซีจริงๆด้วย”
“ถ้าให้เป็นเพื่อนล่ะ” ซีพูดจบปุ๊บ ผมก็หอมแก้มซีทันทีเป็นการทำโทษที่ขัดคำสั่งของผม
“ไอ้บ้าทราย ทะลึ่ง เดี๋ยวคนอื่นก็มาเห็นหรอก” เจ้าซีด่าผม พร้อมทำสีหน้างอแงน่ารักกร้าวใจผมไปอีก ผมอดใจไม่ไหว เลยหอมไปอีกที
“นี่ ! ซีขัดคำสั่งทรายตรงไหนอีก ทำไมหอมอีกแล้ว” ไอ้คนอ่อนต่อโลกยังคิดว่าผมหอมแก้มเพราะว่าตัวเองขัดคำสั่ง
“เปล่า หอมเฉยๆ ใครบอกให้น่ารักเองล่ะ” ผมพูดจบพร้อมกับหอมแก้มซีไปอีกรอบ มีความสุขจริงๆเลยโว้ย
“ไหน แล้วสรุปอยากจะแทนตัวทรายว่าอะไร” ผมวกกลับมาทวนถามสิ่งที่ซียังไม่ให้คำตอบ
“ทรายอยากให้แทนว่าแฟน” เจ้าตัวยังไม่ทันได้ตอบ ผมก็เสนอคำตอบให้เพียงข้อเดียว
“ทำไม ?” ซีถามผมด้วยสีหน้างงๆ
“ทำไมอะไรหรอ หรือว่าซียังไม่มั่นใจหรอว่าทรายจะสามารถเป็นแฟนที่ดีให้ซีได้” ผมตอบกลับด้วยท่าทีน้อยใจ
“เปล่า จะถามว่า ทำไมถึงรู้ว่าซีก็อยากบอกคนอื่นๆว่าทรายเป็นแฟนของซี” แค่ซีพูดจบประโยคเท่านั้นแหละ สีหน้าคนน้อยใจอย่างผมก็คลาย กลายเป็นคนยิ้มแย้มในพริบตา
“เนี่ย คนเราอ่ะ” ผมจะทำไรได้ เขินสิครับรอไร ในที่สุดเราก็ได้เป็นแฟนกันสักที แต่จะว่าไป ผมก็มีความสุขมาตลอดอยู่แล้ว ทีมีซีอยู่ข้างๆผม
“ขอกอดหน่อยดิ” ผมขอซีด้วยท่าทางเด็กขี้อ้อน แค่ซีพยักหน้า แค่นั่นแหละผมก็เข้ากอดซีด้วยความดีใจ มวลของความรู้สึกตอนนี้มันช่างดีจริงๆ การได้อยู่กับคนพิเศษ ในคืนพิเศษที่มีดวงดาว จันทรา และทะเลข้างกาย