01:30
D-DO Club
สถานบันเทิงย่านทองหล่อ
“น้องๆ ทางนี้” พี่เสื้อขาวคนนึงได้โบกมือขึ้นเรียกผม ข้างๆ เขาคงเป็นไอ้หมองูขี้เมานั่นสินะ ถ้ามันกินเหล้าเฉยๆ คงไม่ทำให้ผมหัวเสียอยู่แบบนี้หรอครับ
“สายฟ้า มึงลงมาจากต้นไม้ร้านพี่เขาได้แล้ว” ผมว่าขึ้นเรียกคนที่ทำตัวเป็นลิงปีนต้นมะพร้าวนี่อยู่ หน้าตาก็ออกหล่อเหลา ตอนเมาล่ะเรื้อนอย่างกับหมา
“โอ๊ะ !!! นั่นมันสกาย คนน่ารักนี่ค้าบบบบบบ”
“เออ กูเอง รีบลงมาได้แล้ว ตัวก็ไม่ใช่เล็กๆ มึงปีนขึ้นไปได้ยังไงวะ” ผมยังคงเอ่ยเร่งคนเมาที่แทบไม่มีสติ ให้มันลงมาจากต้นไม้สักที พอผ่านไปสักพักสายฟ้าถึงยอมลงมา
“รถมึงอยู่ไหน กูไม่ได้เอารถมา” ผมเอ่ยถามไอ้หมองูขี้เมาข้างๆ
“อยู่นู้นนนนนนนนนนน” มันว่าขึ้นพร้อมกับวิ่งไปที่รถแบบไม่รอผมเลย
“กุญแจมา”
“อยู่ในกระเป๋ากางเกงค้าบบบบบบ ล้วงเอาเลย” มันพูดขึ้นพลางเลื้อยใส่ประตูรถต่อ เฮ้อ ผมล่ะเหนื่อยใจกับมันจริงๆเลยครับ ล้วงเองก็ได้วะ อยู่ตรงไหนเนี่ย
“กุญแจรถกูไม่ได้อยู่ตรงนั้นนะ” ไอ้ขี้เมาพูดด้วยเสียงนิ่งเรียบ เหมือนมันจะสร่างเมาขึ้นนิดนึงแล้ว
“เชี่ย โทษว่ะมึง ไม่ได้ตั้งใจ” หลังจากที่ได้กุญแจรถมา ผมก็ขับออกไปยังคอนโดใจกลางเมืองของสายฟ้าที่เจ้าตัวได้บอกทางมาแล้วเป็นที่เรียบร้อย จากนั้นมันก็นอนหลับคอพับไปเลย
.
.
.
02:45
TOPONE CONDO
“ถึงแล้ว” ผมเอ่ยบอกกับคนข้างๆ ที่นั่งหลับอยู่ตอนนี้
“ฮรือ ขึ้นไปส่งหน่อยสิค้าบบบบบบ” อะไรของไอ้นี่วะ ทำไมต้องมาอ้อนผมด้วยเนี่ย สงสัยเมาแล้วมันจะประสาทกลับ
“เออๆ เห็นว่าเคยช่วยชีวิตลูกการ์โตหรอกนะ กูถึงยอม”
เราสองคนขึ้นมาถึงห้องของสายฟ้าโดยเป็นผมเองที่ลากมันขึ้นมาอย่างทุลักทุเล ไอ้หมองูคนนั้นมันเดินเองได้ซะที่ไหนกันล่ะครับ
“ถึงห้องแล้วมึงก็เอามือออกจากเอวกูสักที” ผมเอ่ยบอกมันออกไปอย่างเอือมๆ นอกจากจะบ้า ขี้แกล้ง แล้วยังโรคจิตอีกหรอวะเนี่ย
“…” มันยังคงยืนนิ่งและมองมาทางผมด้วยใบหน้าที่เรียบเฉย
“แล้วก็เลิกเอาคางมาเกยไหล่กูได้——อื้อออออ” คนที่เคยยืนนิ่ง อยู่ๆ ก็จับหน้าผมดึงเข้ามาประทับริมฝีปากลงอย่างเร่าร้อนจนเสียงการบดขยี้มันดังเล็ดลอดออกมา พอคนข้างหน้าพอใจแล้วเขาจึงถอนจูบออกไป ทำให้ผมได้มีโอกาสเอ่ยปากด่า
“ไอ้สายฟ้า !!! ไอ้ชิบ——อื้อออออ!!! ” ผมยังพูดไม่ทันจบประโยค มันก็ดึงคอผมกลับไปจูบอย่างเร่าร้อนอีกครั้ง แต่ครั้งนี้มันยิ่งกว่าครั้งก่อนหน้าเสียอีก ความต้องการของมันถูกส่งผ่านมาทางลิ้นที่กำลังวุ่นวายอยู่กับริมฝีปากล่างผม ให้ตายเถอะ ทำไมมันถึงเร้าอารมณ์ผมได้ขนาดนี้กันนะ
“ถ้าพูดไม่เพราะอีก จะไม่ทำแค่จูบแล้วนะครับ” มันพูดขึ้นด้วยสีหน้าแพรวพราวและแววตาหวานเยิ้ม จนทำให้ใจผมมันเริ่มเต้นแปลกๆ
