วันประกวดดาวเดือนมหาลัย…
และแล้ววันนี้ก็มาถึง ผมเดินเข้าไปยังเวทีประกวด เห็นคนมากมายมารอดูพวกเรา เล่นทำให้ผมตื่นเต้นจนจะร้องไห้ ผมกดดันมากๆ เพราะครั้งนี้ไม่ได้มีแค่คนในคณะที่มาดู แต่เป็นคนทั้งมหาลัย การประกวดครั้งนี้ทำให้ผมกลัวมากจริงๆ
“ทาม โอเครึเปล่า” พี่น่านเดินมาหาผมพร้อมกับถามไถ่ คงเห็นว่าสีหน้าผมไม่โอเค
“ผมตื่นเต้นครับ”
“ไหน มา มานี่ มองหน้าพี่นี่” พี่น่านบอกกับผม พร้อมกับจับหน้าผมให้หันไปมองตาพี่น่าน
“ไม่ต้องกลัวนะ เราทำเต็มที่เหมือนที่เราซ้อมกันมาก็พอ พี่จะอยู่ข้างๆทามนะครับ” ผมพุ่งเข้าไปกอดพี่น่าน พร้อมกับร้องไห้ออกมา ผมกลัวมากจริงๆ กลัวว่าความตื่นเต้นจะทำให้ผมทำออกมาได้ไม่ดี
“ไม่เป็นไรนะ เราทำได้ ไหนมานี่ ไม่ต้องร้องแล้ว หมดหล่อแล้วเนี่ย” //พี่น่านปลอบผมพร้อมกับเช็ดน้ำตาให้ผม
“สู้ๆ ทำได้อยู่แล้ว เราแสดงจบพี่มีไรจะบอกด้วยแหละ”
“อะไรครับ”
“บอกก่อนก็ไม่เซอร์ไพรส์สิ ป่ะเตรียมตัวขึ้นเวทีได้แล้ว ไม่ต้องร้องแล้ว” การที่มีพี่น่านมาอยู่ข้างๆ ผมตอนนี้ ช่วยให้ผมมีกำลังใจมากจริงๆ ทำให้ผมกล้าขึ้น กล้าที่จะเดินออกไปสู้เพื่อคนที่อยู่เคียงข้างผม และผมก็พร้อมแล้ว
“รับทราบค้าบ เจ้านาย”
“ทามของพี่กลับมาแล้วสินะ ให้ได้อย่างงี้สิ สู้ๆ”
“สู้ครับ”
และแล้วการประกวดในค่ำคืนนี้ก็ได้จบลง ถึงแม้ผมจะไม่ได้รางวัลชนะเลิศ แต่ที่ 2 ก็เป็นอันดับที่ผมพอใจเหมือนกัน ผมไม่คิดด้วยซ้ำว่าผมจะมาได้ไกลขนาดนี้ ต้องขอบคุณพี่น่านจริงๆ
“เก่งมากๆ ได้ตั้งที่ 2 แน่ะสุดยอดเลย” พี่น่านเดินเข้ามาหาผมทันทีที่ผมลงจากเวที ผมมีความสุขมากๆที่ไม่ว่าผมจะอยู่ที่ไหนพี่น่านก็อยู่ข้างๆผมตลอด
“ไม่ได้ที่ 1 เลย”
“แค่นี้ก็เก่งมากแล้ว” //พร้อมลูบหัวผมอีกหนึ่งแมต
“ไหน พี่มีไรจะบอกผมหรอครับ”
“ห้ะ ลืมแล้ว” อีตาคนพี่แกล้งตีเนียน
“ไม่ต้องเลย บอกมาเลย ผมอยากรู้แล้วเนี่ยว่าพี่จะบอกอะไร”
“ตอนนี้เลยหรอ”
“ใช่ครับตอนนี้”
“ที่นี่เลยหรอ”
“ใช่ครับที่นี่” ผมกดดันให้พี่น่านพูดและสุดท้ายพี่น่านก็ยอม
“อ่ะก็ได้ๆ”
“ก็…คือ…พี่ชอบทาม”
“ห้ะ อะไรนะทามไม่ได้ยินเลย” ผมแกล้งทำเป็นไม่ได้ยิน
“พี่ชอบทาม”
“ห้ะ อะไรนะ ลำโพงเสียงดังมากเลย ผมไม่ได้ยิน” แล้วพี่น่านก็ตะโกน
“พี่ชอบทาม เข้าใจมั้ยว่า พี่ ชอบ ทาม !” แล้วทุกคนที่อยู่ล่างเวทีก็หันมามอง ก็พี่น่านเล่นตะโกนซะดังขนาดนั้น
“ฮ่าๆ ผมได้ยินตั้งแต่ครั้งแรกแล้ว”
“นี่ทามแกล้งพี่หรอ ร้ายเหมือนกันนะ ดูดิคนมองเยอะเลย”
“ก็ดีนิ ผมชอบให้คนอิจฉาพี่ก็รู้ หนุ่มหล่อมาบอกชอบผมแบบนี้ มีคนอิจฉาผมแน่”
“แล้วชอบหนุ่มหล่อมั้ยล่ะ”
“ชอบครับ”
“ห้ะ อะไรนะ ไม่ได้ยิน”
“ไม่ต้องมาทำเนียนเลย”
“ก็อยากฟังอีกนี่หน่า” พี่น่านพูดพร้อมทำหน้างอแง
“ทามก็ชอบพี่น่านครับ”
“เย้ ขอกอดหน่อย” พี่น่านพูดจบก็เขามาโอบกอดผมด้วยความดีใจ เวลานี้เป็นเวลาที่พิเศษสำหรับผมจริงๆ
“ดีนะที่เราไม่ได้ที่ 1 ถ้างั้นคนคงมารู้จัก มาชอบทามเยอะแน่เลย ได้ที่ 2 แบบนี้ดีเลย ทามจะได้ไม่ต้องไปเป็นเดือนของคนอื่น เป็นแค่เดือนของพี่ก็พอ รักนะครับเดือนของเดือน”
