แอลิสจับจ้องถนนยามค่ำคืน รถราบางตา ทว่าเสียงหวอและไฟสีส้มแปลบปลาบของรถตำรวจที่แล่นผ่านไปเรียกความสนใจจากเธอได้ไม่น้อย ดวงตาเรียวมองตามการเคลื่อนที่รวดเร็วจนลับสายตาก่อนจะสะดุ้งหันกลับมาตามเสียงเรียก
“คุณว่ายังไงนะคะ”
“ผมถามว่าคุณพร้อมสำหรับค่ำคืนของเราแล้วหรือยังครับ”
“ฉันไม่ซีเรียสหรอกค่ะ แค่ขอให้คุณป้องกันอย่างรัดกุมก็พอ”
“แน่นอนครับ คุณจะได้รับบริการประดุจเจ้าหญิงเลย”
ไฟส่องถนนพอให้แสงสว่าง แต่นั่นไม่มากพอให้ได้ทันจับสังเกตถึงแววตาที่ค่อย ๆ แปรเปลี่ยนไปทีละน้อยจากคู่เดต ลีโอเหยียดยิ้มอย่างมีแผนการ พอนึกถึงช่วงเวลายามค่ำคืนที่กำลังจะเกิดขึ้นก็อดแลบเลียรอบฝีปากอย่างตื่นเต้นไม่ได้
.
.
.
// Barber killer
“Barber killer หรือฆาตรกรช่างตัดผม ที่ได้ชื่อนี้เพราะฆาตรกรมักทิ้งร่องรอยของศพไว้ด้วยการตัดผมของเหยื่อทุกคนจนสั้นกุด แล้วนำไปนั่งบนเก้าอี้หน้าโต๊ะเครื่องแป้ง ศพรายไหนไม่สามารถนั่งได้เขาจะหาเชือกมารัดเพื่อให้ได้ท่าทางที่เหมาะสมที่สุด”
นายตำรวจรายงานลักษณะของเหยื่อให้กับนายตำรวจรุ่นน้องที่เพิ่งได้รับการคัดเลือกเข้าทีมสืบสวนทราบ เนื่องจากงานนี้เริ่มบานปลายใหญ่โตจึงต้องขยายหน่วยสืบสวนให้ใหญ่ขึ้น
“เหยื่อทั้งหมดที่พบเป็นหญิงสาวอายุระหว่างยี่สิบถึงสามสิบปี ไม่มีความเกี่ยวเนื่องกันในด้านอื่นนอกจากว่าพวกเธอทั้งหมดมีผมสีบลอนด์ และคาดว่าทุกคนเคยมีผมยาว”
“แล้วเราได้เบาะแสอะไรเกี่ยวกับตัวคนร้ายบ้างแล้วยังครับ”
“ตอนนี้ยังไม่ชัดเจนนัก เรารู้แค่ว่าฆาตรกรเป็นชายรูปร่างสูงใหญ่ ตามหลักฐานจากกล้องวงจรปิดเมื่อสองเดือนก่อน ที่บันทึกไว้ได้ในแถบฟลอริดา แต่ลักษณะแบบนั้นสามารถพบได้ทั่วไปในอเมริกา ยิ่งไปกว่านั้นฆาตรกรยังวางแผนไว้อย่างรัดกุม เลือกเมืองที่ลงมือก่อเหตุไว้อย่างรอบคอบ โรงแรมที่เข้าพักล้วนมีระบบรักษาความปลอดภัยหละหลวม ไม่มีกล้องวงจรปิด แถมยังไม่มีแม้แต่เบาะแสของพาหนะที่ใช้ กำจัดหลักฐานได้แนบเนียนมาก”
“แบบนี้นี่เอง พอราคาถูกก็เลยโปะเงินได้ง่ายๆ” รุ่นน้องคิดตามพลางพยักหน้าซึมซาบข้อมูล
“คดีนี้เริ่มใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ หน้าที่ของเราคือการป้องกันไม่ให้เกิดเหยื่อรายต่อไป”
“แล้วเขาพาเหยื่อเข้าโรงแรมได้ยังไง โดยที่ไม่มีใครจับสังเกตได้เลยล่ะครับ”
