19:00
RENO CONDO
หลังจากที่ทำงานมาทั้งวันก็ได้พักผ่อนสักที การที่จะเข้าตลาดหลักทรัพย์ได้นี่มันเหนื่อยจริงๆ ผมสลัดความคิดเรื่องงานออกไปก่อนที่จะหยิบผ้าขนหนูเดินเข้าห้องน้ำ คงต้องแช่น้ำคลายเครียดสักหน่อยแล้วล่ะ
“หืม ?? น้ำไม่ไหลหรอ” ผมพึมพำกับตัวเองที่กำลังเปิดก๊อกน้ำอ่างล้างหน้าอยู่ ทำไมคอนโดราคาเป็นสิบล้านแบบนี้อยู่ๆน้ำถึงไม่ไหลกัน คงต้องโทรไปถามนิติคอนโดสักหน่อย
/////// กำลังต่อสาย ////////
[สวัสดีค่ะ กรวีพูดสายค่ะ ไม่ทราบว่าห้อง 108 มีปัญหาอะไรหรือเปล่าคะ]
“น้ำห้องผมไม่ไหลครับ เลยอยากทราบว่าไม่ไหลแค่ห้องผมหรือทั้งคอนโดเลย”
[สักครู่นะคะ……]
“…”
[น่าจะไม่ไหลแค่ห้องของคุณนะคะ เพราะลูกบ้านคนอื่นและโซนส่วนกลางน้ำยังไหลปกติดี]
“ถ้าอย่างนั้นช่วยตามช่างมาดูให้ผมทีได้ไหมครับ”
[ได้ค่ะ เดี๋ยวอีกสักครู่ช่างจะขึ้นไปนะคะ]
“ขอบคุณครับ” ผมกดตัดสายของนิติคอนโดนแล้วหันมาสนใจกับก็อกน้ำตรงหน้าอีกครั้ง ทำไมน้ำมันถึงไม่ไหลออกมานะ ทั้งที่ก๊อกก็ใช้ได้ปกติ แต่ในระหว่างที่ผมกำลังครุ่นคิดกับตัวเองอยู่ก็มีเสียงเคาะประตูขึ้น สงสัยช่างซ่อมบำรุงคงมาแล้ว
“สวัสดีครับ” ช่างซ่อมบำรุงเอ่ยทักทายผมทันทีที่ผมเปิดประตูให้เขาเข้ามา แต่ผมต้องเบิกตากว้างเมื่อสายตามันเลื่อนไปเห็นหน้าของช่างซ่อมบำรุงคนนั้น คนที่ผมพึ่งเจอมาเมื่อตอนกลางวัน การคาดการณ์ของผมมันไม่เคยผิดไปเลยจริงๆ สินะ
“อีกแล้วหรอ นี่คุณทำกี่อาชีพเนี่ย” ผมเอ่ยถามออกไปด้วยความสงสัย
“อะไรที่ได้เงินผมก็ทำหมดล่ะครับ เพราะความจนมันน่ากลัว” เขาเอ่ยขึ้นอย่างติดตลกแล้วเดินนำผมเข้าไปในห้องน้ำ
“ก๊อกตัวไหนครับที่น้ำไม่ไหล” ช่างซ่อมบำรุงที่เป็นทั้งเมสเซนเจอร์เอ่ยถามขึ้น
“ อ่างล้างหน้าครับ”
“คุณไปนั่งรอตรงนู้นเลยครับ เดี๋ยวผมจะซ่อมแป๊บนึง” เขาว่าขึ้นพร้อมกับหยิบเครื่องมือช่างในกระเป๋าออกมา ส่วนผมก็เดินออกมานั่งดูทีวีรออยู่ที่โซฟา
“เห้ยยยย !!!” ผ่านมาสักพักใหญ่ๆ ผมก็ได้กลับไปสนใจคนในห้องน้ำอีกครั้ง เมื่อได้ยินเสียงเขาตะโกนออกมา
“คุณเป็นอะไรหรือเปล่าครับ” ผมเอ่ยถามคนตรงหน้าด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง
“ไม่ครับ ผมแค่ซ่อมมันได้แล้ว น้ำมันเลยพุ่งออกมาโดนผมจนเปียก เลยตกใจน่ะครับ” คนที่ยืนตัวเปียกโชกไปตั้งแต่ผมยันขากางเกงได้เอ่ยขึ้น
“คุณเข้าไปเปลี่ยนชุดก่อนไหมครับ ผมมีเสื้อผ้าที่ยังไม่ได้ใช้อยู่ คุณใส่ของผมไปก่อนก็ได้แล้วค่อยฝากนิติคอนโดมาคืนพรุ่งนี้” ผมเอ่ยอธิบายให้กับคนตรงหน้าอย่างใจเย็น
“ครับ ขอบคุณนะครับ”
“ไม่เป็นไรครับ” พอผมว่าจบเขาก็เดินไปหยิบชุดมาให้คนตรงหน้าได้เปลี่ยน เห็นผมอย่างนี้ผมก็เป็นคนที่ชอบช่วยเหลือคนอื่นนะครับ เขาเปียกเป็นลูกหมาตกน้ำขนาดนั้น จะให้เดินกลับไปสภาพแบบนั้นมันก็ยังไงๆ อยู่
