7 วัน เมื่อฉันเป็นเธอ : อักษณา

นิยายสั้นรักโรแมนติค (Romantic) นิยายสั้นแนวแฟนตาซี (Fantasy)

“ชลาฟังพี่นะ และจำไว้ว่า ไม่ว่าชลาจำได้หรือไม่ได้ก็ตาม พี่ไม่เคยโกรธไม่เคยตำหนิและไม่เคยคิดว่าชลาตั่งใจทำมันลงไปเลยสักครั้ง  จำไว้ว่าเรามีกันแค่สองคนพี่น้อง และพี่รักชลาที่สุด” พี่ทิชาบอกเสียงสั่นเครือ ก่อนที่จะเริ่มเล่าเหตุการณ์ครั้งนั้นให้ชลาฟัง

“เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อหกปีก่อน วันนั้นเป็นวันที่ พัทขอพี่แต่งงาน เพราะว่าพี่ท้องได้เดือนกว่าและมีแผนที่จะแต่งงานกันอยู่แล้วในปีนั้น มันก็แค่เลื่อนเข้ามาให้เร็วขึ้นเท่านั้นเองแต่ตอนนั้น ชลาเองก็รักพัทเหมือนกัน ชลาเลยไม่พอใจที่พี่จะแต่งงานเร็วขึ้น ชลาจึงร่วมมือกับป้าดุจแกล้งพี่”

“ป้าดุจคือคนที่เลี้ยงชลามามา ป้าดุจตามใจชลาทุกอย่าง และป้าดุจตั้งใจสอนให้ชลาติดหรู เอาแต่ใจไม่เห็นหัวใคร เพราะป้าดุจเคยรักกับพ่อของชลามาก่อน แต่พ่อของชลามารักกับแม่ดา ทั้งที่แม่ดาเป็นแม่ม่ายลูกติด พอคุณแม่แต่งงานกับคุณพ่อ ป้าดุจได้แต่เก็บความรู้สึกไว้ และเอาทุกอย่างมาลงกับชลา ด้วยการสั่งสอนให้ชลาเสียคน เอาแต่ใจ”

“วันนั้นเรื่องเกิดขึ้นที่ร้านของแม่พัท วันนั้นเป็นการนัดทานอาหารของสองครอบครัว โดยมีคุณพ่อคุณแม่ของพัทและมี คุณยาย ป้าดุจ แม่ดา พี่ ชลา ทุกอย่างผ่านไปด้วยดี แต่ตอนกลับบ้านคุณแม่ต้องไปพบลูกค้าต่อ ส่วนพี่ ชลา คุณยายและป้าดุจกลับพร้อมกัน พี่เป็นคนขับรถ ชลานั่งคู่กับพี่ คุณยากับป้าดุจนั่งคู่กันด้านหลัง”

“ชลาต่อว่าพี่ว่า ว่าปล่อยตัวเองท้องเพื่อจะจับพัทแต่งงาน เราสองคนเริ่มเถียงกัน ชลาโมโหมากจนพยายามหักพวงมาลัยรถ จึงทำให้เกิดอุบัติเหตุ เหตุการณ์ครั้งนั้นครอบครัวเราศูนย์เสียคุณยายไป คุณยายตายคาที่ ป้าดุจอาการสาหัสและพี่แท้งลูก ส่วนชลาบาดเจ็บ”

“แต่ประเด็นมันอยู่ตรงที่ ชลาเป็นโรคหัวใจอยู่แล้ว เลยทำให้อาการชลาน่าเป็นห่วงเพราะชลาเสียเลือดมากไม่ได้ จากเหตุการณ์ครั้งนี้ป้าดุจบอกกับแม่ว่า พี่ตั้งใจขับรถชน เพราะว่าชลารู้ความจริงว่าพี่ท้อง เพื่อจะรีบแต่งงานกับพัทเพื่อแบ่งมรดกส่วนของพี่ เพื่อไปอยู่กับพัท และก่อนสิ้นใจป้าดุจยังขอร้องแม่ว่า อย่ายอมให้พี่แต่งงานกับพัทเด็ดขาด ถ้าพี่แต่งงานกับพัท ชลาจะต้องเสียใจมาก”

“นี่คือเหตุผลที่พี่กับพัทยังไม่แต่งงานกันจนถึงทุกวันนี้ และพี่ก็คือฆาตกรในสายตาแม่ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา พี่เข้าใจแม่นะ เพราะพี่ขับรถไม่ดี คุณยายกับป้าดุจถึงต้องมาตาย และพี่ก็เข้าใจชลานะที่ชลาเป็นแบบนี้ เพราะป้าดุจเป่าหูชลามาตลอด พี่มีแต่นมอ่อนที่คอบรับฟังเพราะแม่เคยพูดกับพี่อีกเลยตั้งแต่วันนั้น และแม่เองก็ตามใจ ชลามากขึ้นทุกวัน”   ทิชาเล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟัง

ลินเองพอได้ฟังถึงกับอึ้งแล้วแบบนี้จะแก้ยังไง ยายชลาเอ้ย เอาแต่ใจเห็นแก่ตัวจนทำให้ทั้งยายทั้งป้าต้องมาตาย ไหนจะหลานที่จะลืมตาดูโลกอีก เพราะอิจฉาพี่สาวตัวเองแท้ๆ จะแก้แบบไหนล่ะที่นี้…ลินคิดไม่ตกเลยที่เดียว

“พี่ทิชา ชลาขอโทษ ชลาฆ่าคุณยาย ป้าดุจ แล้วก็หลาน แต่ความผิดทุกอย่างกลับมาตกอยู่กับพี่ทิชา ชลาขอโทษจริงๆ  ชลาไม่น่าทำเลย ชลากลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้เลย” ลินร้องไห้ออกมาเหมือนว่าตัวเองเป็นคนทำผิด ความรู้สีกมันเป็นแบบนั้นจริงๆ หรือว่าชลาสำนึกได้จริงๆ กันนะ