ไม่สมบูรณ์แบบ

เรื่องสั้นๆ สอนใจ ให้แง่คิด

ยังมีเณรอยู่รูปหนึ่งนั่งร้องไห้อยู่ที่พื้น รอบข้างเต็มไปด้วยเศษกระดาษที่เขียนตัวอักษรแล้ว ทิ้งอยู่เต็มพื้น

อาจารย์เซนผ่านมาพบเข้าจึงเอ่ยถามเณรว่า

“เป็นไรไปแล้ว?”

เณรตอบว่า

“เขียนได้ไม่ดี”

อาจารย์เซนได้ยินดังนั้น จึงหยิบกระกาษที่ถูกวางทิ้งเหล่านั้นขึ้นมาดู

จากนั้นเอ่ยถามเณรด้วยความข้องใจว่า

“เขียนได้ไม่เลวทีเดียว เหตุใดต้องโยนทิ้ง แล้วทำไม่เจ้าต้องร้องไห้เล่า?”

“ศิษย์รู้สึกว่ามันยังไม่ดีพอ”

เณรกล่าวพลางร้องไห้

“ศิษย์ชอบความสมบูรณ์แบบ ผิดเพี้ยนไปแม้เพียงน้อยนิด ศิษย์ล้วนมิอาจรับได้”

อาจารย์ได้ยินดังนั้นจึงกล่าวกับเณรว่า

“ปัญหาคือโลกนี้มีใครบ้างที่ไม่เคยผิดพลาดเลย”

จากนั้นจึงเตือนสติเณรว่า

“ดูอย่างตัวเจ้าเอง

เจ้าบอกว่าเจ้ารักความสมบูรณ์แบบ

แต่เมื่อไหร่ไม่ได้ดั่งใจ แม้เพียงเรื่องเล็กน้อย กลับมีโทสะ กลับร้องไห้ออกมา เช่นนี้

ตัวเจ้าก็ถือว่าไม่สมบูรณ์แบบเช่นกัน ใช่หรือไม่”