ไม่ช่วยเท่ากับฆ่า ตอนที่ 2 : กอหญ้า

นิยายสั้นแนวชีวิต ดราม่า (Drama)

จนกระทั่งลูกของวิมลผ่านช่วงอายุครบสามขวบมาร่วมสามเดือนแล้ว วิมลจึงคลายความกังวลลงไปได้บ้างในระดับหนึ่ง และเมื่อเห็นว่าหลายเดือนแล้วที่ปล่อยให้พ่อของเธอใช้ชีวิตอยู่คนเดียวตามลำพัง จึงกลับไปเยี่ยมบ้าน

“กลับกันมาทำไม พ่ออยู่ได้สบายดี เอ็งรีบพาลูกกลับไปเถอะ”

นายเคร่งรีบไล่ให้วิมลกับลูกกลับไป

“ฉันเป็นห่วงพ่อจ่ะ หลายเดือนแล้วไม่ได้กลับมาหาพ่อเลย ฉันซื้อของกินอร่อยๆมาฝากพ่อเยอะแยะเลยจ่ะ”

นายเคร่งทราบดีว่าวิมลเป็นห่วงเขา แต่เขาก็เป็นห่วงวิมลกับลูกเช่นกัน

“เออๆพ่อรู้ แล้วนี่ลูกกับผัวเอ็งไปไหนแล้วล่ะ”

นายเคร่งถามถึงหลานกับลูกเขย

“น่าจะพากันไปเที่ยวเล่นแถวๆนี้แหละจ่ะ ตะกี๊เห็นเดินเล่นกันอยู่ใต้ถุนบ้านอยู่เลย พี่เดชบอกให้ฉันขึ้นมาก่อน บอกจะขึ้นตามมาทีหลัง แต่เอ๊ะทำไมเห็นเงียบกันไปนานจัง”

วิมลชะเง้อมองหา สักพักก็เห็นเดชวิ่งหน้าตาตื่นมาแล้วถามถึงลูกกับวิมล

“วิมลลูกเดินกลับมาบ้านหรือเปล่าจ๊ะ”

เดชถามหาลูกด้วยความตระหนกตกใจ

“เปล่านะพี่เดช ถ้าลูกไม่อยู่กับพี่ แล้วลูกไปไหนล่ะ”

วิมลแทบจะเป็นลมอยู่ตรงนั้น

“ไม่ได้การล่ะ”

นายเคร่งรีบวิ่งจ้ำอ้าวไปที่ริมแม่น้ำทันที แล้วเกณฑ์ชาวบ้านให้ช่วยกันออกตามหาหลานของเขา แต่เดชยืนยันว่าลูกของเขาไม่มีทางมาที่ริมแม่น้ำนี้ได้อย่างแน่นอน เพราะเขาเดินจูงลูกอยู่ตลอดเวลา ไม่ให้ห่างจากตัวเลย เขาแค่พาลูกเดินเล่นอยู่ใกล้ๆบ้านแค่เขาเผลอก้มลงหยิบกิ่งไม้ที่ขวางทางแป๊ปเดียว ลูกของเขาก็สะบัดมือจนหลุดแล้วรีบวิ่งกลับมาทางบ้าน เขาเลยรีบวิ่งตามมาที่บ้านนึกว่าแกจะวิ่งกลับบ้านมาเอง แต่ก็ไม่พบ เดชหันไปปลอบโยนวิมลที่ตอนนี้เอาแต่ร้องไห้แทบจะขาดใจตายเพราะความเป็นห่วงลูก

“ลูกของเราต้องไม่เป็นอะไร เชื่อพี่”

 

เดชปลอบปละโลมวิมลผู้เป็นภรรยา แต่ในความรู้สึกลึกๆของเขาเองก็กลัวไม่น้อยไปกว่าวิมลเลย สักพักวิมลก็เห็นเป็นเด็กผู้หญิงลักษณะคล้ายกับน้องสาวของเธอเดินหายเข้าในป่าอีกทางนึง วิมลจึงวิ่งตามไป ทุกคนก็เลยต้องวิ่งตามวิมลไป จนวิมลมาหยุดอยู่ที่บ่อน้ำที่มีปล้องบ่อขึ้นสูงราวเกือบเอวของเธอ แต่ไม่ได้มีการปิดฝาครอบเอาไว้ แต่วิมลไม่กล้าเข้าไปใกล้เพื่อชะโงกลงไปดู เพราะกลัวสิ่งที่คิดไว้จะเป็นความจริง จนเดชค่อยๆเดินเข้าไปใกล้บ่อแล้วชะโงกลงไปดู แล้วรีบหันขวับมากอดวิมลแล้วน้ำตาของลูกผู้ชายก็ไหลลงมาพร้อมเสียงสะอื้นอย่างกลั้นไว้ไม่อยู่ วินาทีวิมลจึงรู้ทันทีว่าลูกของเธอที่กำลังตามหากันอยู่แท้ที่จริงแล้วตกลงไปในบ่อนี้จริงๆ วิมลกรีดร้องสุดเสียงก่อนที่จะเป็นลมหมดสติไป