เมื่อถึงวันเรียนจบรินและกวางต่างก็แยกย้ายไปใช้ชีวิตของตน รินย้ายออกจากบ้านเกิดมาสมัครเป็นพนักงานบริษัท “เที่ยงนี้ทานข้าวที่ไหนกันดี” เพื่อนร่วมงานเอ่ยชวน
“ร้านข้างบริษัทไหมใกล้ๆ ” รินที่ไม่อยากไปนั่งร้านไกลๆจึงออกความคิดเห็น
ระหว่างที่มองหาโต๊ะว่างเพื่อทานข้าวกับเพื่อนร่วมงาน รินก็ได้เจอกับมุก
“มุก…” รินรีบเรียกเพื่อนสาว อีกคนมองแล้วยิ้มเมื่อนึกได้เป็นใคร
“อ้าวริน เป็นไงมาไงเนี่ย”
“รินมาทำงานอยู่แถวนี้ แล้วมุกล่ะ ไม่ได้เจอกันนานสบายดีไหม”
“สบายดีแล้วรินล่ะ”
“เราสบายดี…”
“เออริน นี่เพื่อนเรา” มุกแนะนำเพื่อนชายที่มาด้วยพร้อมจับมือชายคนนั้นอย่างสนิทสนม
“สวัสดีค่ะเราชื่อรินนะ เป็นเพื่อนสมัยเรียนของมุก”
“ชื่อ กร ครับ ยินดีที่รู้จัก”
เมื่อทักทายกันพอสมควร รินอดที่จะกวาดตามองหากวางไม่ได้ แต่ก็ไม่เห็นกวาง เธอมองดูทั้งสองคุยกันด้วยความสนิทสนม ทำให้คิดไปถึงกวาง แต่ก็ไม่กล้าที่จะเอ่ยปากถามมุก อึดใจต่อมามุกก็ขอตัวไปทำธุระของเธอต่อ
