แค่คืนเดียว ฉันจดจำเธอไปตลอดชีวิต : อลัมบรา

ณ ร้าน xxx

ฉันเห็นพลอยใสนั่งรอที่โต๊ะในร้านแล้ว ถึงแม้ฉันจะเจอเขาแค่คืนเดียว แต่ฉันจดจำลักษณะของเขาได้เป็นอย่างดี ไม่ว่าจะเป็นปากที่ดูอวบอิ่ม นิ้วที่เรียงรายได้งาม และเรือนร่างที่ดูเซ็กซี่ ฉันจึงรีบเดินเข้าไปทักทาย

“หวัดดีพลอยใส”

“หวัดดีอิงฟ้า เราไม่เจอกันนานเลยเนาะ”

“ก็แหงล่ะสิ 3 เดือนได้แล้วมั้ง เรานึกว่าเธอจะติดต่อกลับมาตามที่เราเขียนโน้ตไว้ ที่แป๊ะไว้โต๊ะข้างเตียงนอน แต่เธอก็ไม่ได้ติดต่อกลับมา”

“เราขอโทษ เราติดธุระเร่งด่วน ต้องรีบบินไปต่างประเทศด่วนเลยไม่ได้ติดต่อกลับมา”

“ไม่เป็นไรแกน่ารัก เราให้อภัย”

“บ้า…แกก็พูดเว่อ ทำเราหน้าแดงแล้วเนี่ย”

“555555 งั้นเบอร์นี้เบอร์แกใช่ไหม เราขอเก็บไว้ติดต่อแกนะคะ”

หลังจากนั้นเราสองคนก็รับประทานอาหารอย่างอร่อย และพูดคุยถามสารทุกข์สุขดิบของกันและกัน และแยกย้ายกันกลับบ้าน
.
.
.

ณ คอนโดอิงฟ้า

เมื่อถึงคอนโด ฉันก็รีบเมมชื่อพลอยใสไว้ในโทรศัพท์และทันใดนั้นไลน์ได้ขึ้นแจ้งเตือนว่าได้เพิ่มเบอร์การติดต่อทางไลน์ได้ ฉันจึงได้ทักพลอยใสไป

“หวัดดีพลอยใส นี่อิงฟ้าเองนะ”

ตึ๊ง ตึ๊ง

“รู้แล้ว อิงฟ้าคนเฟียสและราชินีแห่งนักท่องราตรี 55555”

“เดี๋ยวๆ เธอไปรู้ฉายานี้มาแต่ไหน ถ้าไม่สนิทไม่รู้นะ ฉายาคนเฟียสนี่”

“เรารู้มาจาก……”

“จากไหนบอกมาเดี๋ยวนี้”

“จาก…….ไหนไม่รู้ ฝันเอามามั้ง”

“เอาดีๆ….จะโกรธแล้วนะ” กูมีสิทธิ์ไปโกรธเขาหรอวะนึกในใจ แต่ช่างมัน 5555

“โอ๋เอ๋…..ไม่โกรธนะ เรารู้เองค่ะ พลอยใสเก่งจะตาย พลอยใสอยากรู้พลอยใสก็ต้องรู้นี่คือคติของพลอยใสเอง อิอิ”

ทำไมคติเขาเหมือนคติฉันจังวะ 5555555

“แหม๋….แม่คนเก่ง ต้องยอมแล้วใช่ไหมเนี่ย”

“ใช่เธอต้องยอมเราแล้วแหละอิงฟ้า”