โดย : ภูผา วายุ
ลิขสิทธิ์ : Magic Time Media
เสียงปรบมือต้อนรับ ช่างภาพคนใหม่ของกองบรรณาธิการนิตยสารผู้หญิงระดับแนวหน้าของเมืองไทย ดังขึ้นแบบไม่พร้อมเพรียง อาจจะเป็นเพราะแต่ละคนต่างมุ่งสนใจไปที่หน้าตาและบุคลิกภาพ ของช่างภาพคนใหม่มากกว่าที่จะตั้งใจปรบมือ
ด้วยความสูง 180 กว่า และน้ำหนัก100 กว่าๆ ของช่างภาพวัยอาวุโสวัย 55 ปีทำให้ดูโดดเด่นสะดุดตา ซึ่ง ยังไม่รวมใบหน้าที่จัดว่าหล่อเหลา และเคราสั้นที่ลากยาวจากบริเวณใบหูทั้งสองข้างที่ดกดำแต่ตัดสั้นสะอาดนั้นอีก ที่ทำให้ช่างภาพอาคเนย์ มีบุคลลิกภาพที่โดดเด่น สมกับที่เพิ่ง อิมพอร์ตมาจากเมืองนิวยอร์ค สหรัฐอเมริกา
กองบรรณาธิการทั้งหมด พร้อมใจกันเรียกช่างภาพ อาวุโสว่า “ลุงเนย์” ซึ่งว่ากันจริงๆแล้วจะเรียกพี่เนย์ตามที่แกต้องการก็ได้ เพราะบุคลิกการพูดจาของแกนั้น ยียวนกวนใจไม่แพ้พวกหนุ่มๆ
.
.
.
ลุงเนย์แต่งตัวเป็นช่างภาพอเมริกันจ๋า ด้วยกางเกงขายีนส์ขาสั้น เป้ายาว ขายาวเลยเข่า และเสื้อยืดมีสไตล์ พร้อมกับการสวมหมวกแก๊บกลับหลัง สะพายเป้ใบใหญ่ที่บรรจุกล้อง และอุปกรณ์กล้องคู่ชีพ ในทุกครั้งที่เข้ามากองบรรณาธิการ
กองบรรณาธิการและลุงเนย์เข้ากันได้ดีด้วยบุคลิกวัยรุ่นของลุง ที่ไม่ทำให้เกิดช่องว่างระหว่างวัยแม้แต่นิด
แล้วการประชุมต้นเดือนพฤษภาคม ที่กองบรรณาธิการทั้งกองต่างก็รอคอยเป็นพิเศษก็มาถึง
“ เอาล่ะพร้อมหน้าพร้อมตากันแล้ว พี่จะเอาวาระแรกที่ทุกคนรอคอยมาประชุมกันเลยนะ เอ้า ฉัตวาชี้แจงรายละเอียดของวาระการประชุมวาระที่หนึ่งเลย เสียงรองบรรณาธิการ พรพิลาศ เศวตกมล กล่าวเปิดการประชุมอย่างเป็นทางการ
“ฉัตวา ระวี” เป็นหัวหน้ากองบบรรณาธิการตัวเล็กที่มีความรับผิดชอบสูง ยิ้มรับ และเริ่มรายงานความคืบหน้าต่อบรรณาธิการอย่างอารมณ์ดี
“ เรามีข่าวดีกันนะคะน้องๆ เพราะงบที่เราขอไปยังการท่องเที่ยวของนิวซีแลนด์ ที่จะยกกองไปทำโปรโมทการท่องเที่ยวให้ประเทศเค้า ผ่านการอนุมัติแล้วค่ะ กังนั้นนิตยสารของเราฉบับหน้า จะยกกองไปถ่ายแฟชั่นและทำสกู๊ปท่องเที่ยวพิเศษที่ประเทศนิวซีแลนด์กันค่ะ “
สิ้นเสียงการแจ้งข่าวอย่างกระชับของ หัวหน้ากองบรรณาธิการตัวเล็ก เสียงปรบมือก็ดังลั่นห้องประชุมขนาดเล็กที่ใช้ห้องสมุดประจำกองเป็นสถานที่ประชุมประจำเดือน
และแล้วคำถามยอดฮิตเมื่อจะต้องยกกองไปต่างประเทศ ก็ดังขึ้นอย่างพร้อมเพรียงกัน “ แล้วใครจะได้ไปบ้างคะหัวหน้า”
“อันนี้คงต้องรอฟังจาก บรรณาธิการบริหาร และรองบรรณาธิการบริหาร ก่อนนะคะ คงจะทราบอย่างช้าภายในสัปดาห์ฯ ล่ะจ้ะ เพราะถ้าหากต้องเดินทาง เราก็มีเวลาไม่ถึงเดือนแล้ว” ฉัตวา แจ้งลูกน้องให้ทราบ พร้อมกำชับทิ้งท้ายไว้ว่า
“ พวกเราก็ทราบกันดีแล้วนะเพราะอยู่ด้วยกันมานาน ใครที่ถูกคัดเลือกไปนั้นจะต้องมีความเหมาะสมหลายด้าน เช่นเรื่องของภาษา ผลงานที่ผ่านมา ความขยัน มีความรับผิดชอบ ปรับตัวเข้ากับสถานการณ์ที่เปลี่ยนแปลงได้ตลอดเวลา และที่สำคัญต้องทำงานเป็นทีมได้เป็นอย่างดี โดยเฉพาะครั้งนี้ เราใช้เงินสนับสนุนจากต่างประเทศในทุนในการเดินทางไปทำงานผลงาน จึงต้องออกมาดีที่สุด ไม่อย่างนั้นต้องเสียชื่อทั้งนิตยสารและประเทศของเรา
พรพิลาศ เศวตกมล ยิ้มอย่างถูกอกถูกใจกับการชี้แจงรายละเอียดของวารี หัวหน้ากองบรรณาธิการที่ทำงานเคียงบ่าเคียงไหล่ กันมานาน เธอจึงกล่าวว่า
“ เอาล่ะ เอาตามที่วารีเขาบอก วันนี้ประชุมพอแค่นี่ก่อน เพราะพี่ต้องต่อสายตรงไปคุยกับการท่องเที่ยวของนิวซีแลนด์ว่า เขาต้องการให้เรานำเสนอในด้านไหน อย่างไร ? พอได้รายละเอียดแล้วพี่ต้องเข้าไปรายงาน บรรณาธิการบริหารให้ทราบ และจะเสนอชื่อผู้ที่จะต้องเดินทางไปทำงานที่นิวซีแลนด์ให้ บก.บห อนุมัติเลย แล้วพรุ่งนี้เวลานี้เราจะประชุมสรุปกันอีกครั้ง ถึงรายละเอียดการเดินทางไปทำงาน เพื่อจัดสรรเนื้อหาที่จะไปทำให้เหมาะสมกับคอลัมน์ประจำต่างๆ ในนิตยสารของเรา วันนี้ปิดประชุมค่ะ “
