“สวัสดีครับ ผมชื่ออินทัชนะครับ จะมาเป็นหมอประจำเรือนจำนี้แทนคุณหมอนรินทร์ที่เพิ่งย้ายไป วันนี้ทำงานวันแรก ยังไงก็…ฝากตัวด้วยนะครับ”
ผมว่าพลางพนมมือไว้กลางอก แล้วก้มหัวลงเล็กน้อยเป็นมารยาท วันนี้เป็นการเริ่มงานวันแรกของผมที่เรือนจำ นับว่าเป็นงานแรกหลังจากที่เป็นแพทย์ใช้ทุนเสร็จเรียบร้อยเลยก็ว่าได้ ที่จริงด้วยความสามารถของผม มีโรงพยาบาลใหญ่ ๆ ติดต่อให้ไปร่วมงานด้วยเยอะนะครับ แต่ผมกลับเลือกที่จะมาทำงานในเรือนจำนี้แทน
ทำไมหนะหรอ
ก็พ่อผมอยู่ที่เรือนจำนี้ยังไงหละ
“ค่า ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ ทำงานในเรือนจำก็สู้ ๆนิดนึงนะคะหมอ คนไข้อาจจะรับมือยากกว่าโรงพยาบาลทั่วไปเยอะเลยค่ะ”
หญิงวัยกลางคนที่ผมคิดว่าน่าจะเป็นพยาบาลพูดขึ้น ที่ผมต้องเดาเนี่ย ก็เพราะป้าคนนี้เค้าไม่ได้ใส่ชุดพยาบาลเหมือนที่พยาบาลที่ผมเคยเห็นเค้าใส่กันหนะสิ
“ยินดีต้อนรับครับหมอ มีอะไรให้ช่วยก็บอกได้นะครับ ผมชื่อ อ้อ เป็นบุรุษพยายบาล ส่วนคนเมื่อกี้ ป้าภา ดูแลงานทั่วไปหนะ แกทำทุกหน้าที่ในห้องพยาบาลแหละ”
“ครับ”
ผมตอบรับด้วยคำสั้น ๆ แต่ก็มีรอยยิ้มประดับอยู่ รอยยิ้มการค้าหาความจริงใจไม่ได้นี่เป็นเสน่ห์อีกอย่างนึงของผมเลยนะ แม่ผมบอกมา เรื่องการเข้าสังคมนี่ผมพัฒนาแล้วครับ ตั้งแต่ที่คิดว่าต้องมาทำงานในเรือนจำ ผมก็ไม่อยากจะทำหน้านิ่งให้คนอื่นคิดว่าหยิ่ง หรือหาเรื่องอยู่ตลอดเวลา เดี๋ยวจะอายุไม่ยืนเอา
“ฮ่า ฮ่า หมอใหม่นี่พูดน้อยจริง ๆเลยนะครับ ยังไงพวกผมเรียกหมออินได้ไหมครับ จะได้สั้น ๆหน่อย”
“ได้ครับ ไม่มีปัญหา”
ผมตอบแบบกระชับแถมด้วยรอยยิ้มอีกครั้ง แล้วนั่งลงกับโต๊ะก้มหน้าก้มตาศึกษารูปแบบงานที่ต้องทำในเรือนจำอีกนิดหน่อย ถึงแม้ว่าก่อนรับงานนี้จะมีการอธิบายรายละเอียดงานกันแล้ว แต่ผมก็ต้องดูเพื่อความชัวร์อีกทีอยู่ดี วันนี้เหมือนว่าจะมีตรวจที่แดนของพ่อสุดที่รักด้วยแฮะ แต่ผมไม่ได้ตรวจเค้าหรอก เสียดายจัง อยากจะทักทายซักหน่อย
“งั้นอีก 10 นาที เตรียมไปตรวจคนไข้ได้เลยครับ”
ผมหันไปสั่งงานเสียงนุ่ม แล้วหันมาเตรียมของเพื่อไปตรวจโรคประจำตัวให้ผู้ป่วยสูงอายุในเรือนจำ วันนี้เหมือนจะต้องตรวจของผู้ป่วยหญิงก่อนหละนะ ที่ตรวจก็อยู่ไม่ไกลหรอกครับ ทางเรือนจำเค้ารวมผู้ป่วยที่มีโรคประจำตัวแบบพวก เบาหวาน ความดันไว้ที่ลานกินข้าว เดินไปแป๊บดียวก็ถึง ผมไปดูสถานที่มาแล้ว มันก็ไม่ได้แย่ขนาดนั้นนะ อารมณ์เหมือนโรงอาหารสมัยประถม ตอนที่โรงเรียนยังไม่ปรับปรุงหนะครับ กินข้าวถาดหลุมแบบนั้นเลย ถือว่าชีวิตความเป็นอยู่ของนักโทษเรือนจำนี้ไม่แย่มากหละนะ
.
.
.
“หมอคะ เกิดเรื่องใหญ่แล้วค่ะ ดูเหมือนว่าจะมีนักโทษชายมีอาการท้องเสียรุนแรงอย่างเฉียบพลันค่ะ”