โดย : Fahren
ลิขสิทธิ์ : Magic Time Media
เป็นปกติของทุกปีการศึกษาของมหาวิทยาลัยที่จะมีการจัดค่ายอาสาขึ้น ปีนี้ก็เช่นกันค่ายอาสาของเราจัดขึ้นที่จังหวัดลำปาง โรงเรียนตั้งอยู่บนภูเขา การเดินทางก็ค่อนข้างลำบากก็ว่าได้ แต่วิวทางขึ้นสวยชิบหาย อยากรู้แล้วว่าที่นั่นจะสวยขนาดไหน
อะ อะ ลืมแนะนำตัวผมเจมส์ครับหนุ่มหล่อคณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ ปี 2 ที่กำลังจะขึ้นปี 3 หลายๆ คนชอ[ใส่ร้ายผมว่าเป็นคาสโนว่าบ้าง เจ้าชู้บ้าง จริงๆ ไม่ใช่นะครับ
ผมแค่ชอบการเรียนรู้เรื่องความรักเท่านั้นเอง ที่ตัดสินใจไปค่ายอาสาปีนี้เพราะว่าพอขึ้นปี 3 การจะไปทำอะไรแบบนี้คงไม่ใช่ง่ายๆ แล้ว และที่สำคัญพวกเพื่อนแม่งบอกสาวๆ น่ารักไปกันเยอะมาก งานนี้ไม่มีพลาดแน่นอน ฮ่า ฮ่า
.
.
.
ณ มหาวิทยาลัย
ตอนนี้ก็เป็นเวลาตี 4 ที่เต็มไปด้วยผู้คน ที่พร้อมกันไปทำค่ายอาสา มีนักศึกษาประมาณ 60 คนได้ครับ ผมมากับเพื่อนอีกสองคือไอ้มิกกับไอ้พีค พวกเรารู้จักกันมาตั้งแต่ปี 1 ช่วงรับน้อง พวกเราไปไหนไปกันมากครับ ค่ายนี้ก็เช่นเดียวกัน สำหรับค่ายนี้ มีมาทุกคณะ ทั้งแพทย์ พยาบาล วิศวะ บัญชี วิทยาศาสตร์ ศิลปกรรม สถาปัตยกรรม และอีกมากมาย
ผู้หญิงน่ารักก็เยอะมากๆ ครับ และแล้วสายตาอันแหลมคมของผมก็ได้พบกัน หญิงสาวคนหนึ่งที่น่ารักมากครับ เธอสวมแว่นตากลมๆแบบพ่อมดในนิยาย ใส่กางเกงยีนส์กับเสื้อยืดธรรมดา สะพายเป้สีฟ้า มีพวงกุญแจรูปสติทช์ ตัวการ์ตูนสัตว์ประหลาดสีฟ้า ที่ทุกอย่างมันดูเข้ากับเธอไปหมด
“มึงๆ สาวแว่นที่พายกระเป๋าสีฟ้า ยืนอยู่ตรงนั้นอะ” ผมถาม
“ไหนๆๆ โหยังไม่ออกจากมอเลยก็หาเหยื่อซะแล้ว เพื่อนตู” ไอ้พีคตอบพรางชูคอเป็นยีราฟมองหา
“คนที่ห้อยพวงกุญแจสติทช์นะเหรอมึง” ไอ้มิก เสริมมาอีก
“สติทช์ สติทช์คืออะไรวะ เหมือนสวิตปะ” ไอ้พีคพูดพรางมองหาอยู่ เพราะมันยังไม่เห็น
“มึงหยุดก่อน ไอ้พีคค่อยเล่น อะดู” ผมพูดพลางจับหัวมัน หันไปทางของสาวคนนั้น
“เชี่ยยย น่ารักสัสส คนนี้อยู่ในหมวดหมู่ไหนครับเพื่อน ฮ่าๆๆๆ” ไอ้พีคพูดขึ้นพร้อมหัวเราะอย่างเสียงดัง
“แน่นอนว่าต้องเป็นแม่ของลูกกูอยู่แล้วดิ” ผมตอบ พร้อมกับมองไปที่หน้าเพื่อนตัวแสบทั้งสอง ที่สีหน้านั้นเบะปากมองบนอย่างเต็มกำลัง
“เขาชื่อนารา เรียนคณะวิทยาศาสตร์ ปี 2 เป็นเพื่อนของเพิ่อนกู กูเคยเจอตอนอยู่หอสมุด” ไอ้มิกพูดขึ้น
“เชี่ยมิก สมกับเป็น ส.ส. ประจำแก็งค์ ชื่อนาราเหรอ ชื่อก็น่ารัก ว่าแต่ไปเจอทำไมไม่เคยเล่าให้กูฟังวะ” ผมตอบพร้อมกับแอบมองนาราต่อ
“ก็ตอนนั้นมึงมีแฟนอยู่ไอ้ห่า” ไอ้มิกตอบ พร้อมกับตบหัวผมอย่างจัง เราก็หยอกล้อกันไปมา
ระหว่างนั้นพวกพี่ๆ ที่ดูแลค่ายก็ประกาศให้ขึ้นรถ โดยค่ายเรามีรถบัสคันน่ารักที่ค่อนไปทางเก่าหน่อย 2 คันแต่ขอแค่เดินรถอย่างเต็มกำลังไม่พาผมตกเขาก็สบายใจครับ
“ทุกคนฟังนะครับ พี่จะแบ่งทุกคนออกเป็นสองกลุ่ม ใครจะขึ้นคันไหนก็ไปที่หน้ารถคันนั้นเลยนะครับ เดี๋ยวจะมีพี่เอาใบเซ็นชื่อให้เซ็น” พี่ที่ดูแลค่ายประกาศ
“มึง วิ่งมึง ไปขึ้นคันเดียวกันกับเขากัน” ผมพูดพลางลากแขนพวกนั้นไปที่หน้ารถคันที่นารากำลังเดินไป
