หลวงพ่อต้องยกเว้นให้ผม

เรื่องสั้นๆ สอนใจ ให้แง่คิด

ชาวนาคนหนึ่งจัดงานทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้แก่ภรรยาผู้ล่วงลับ

เสร็จพิธีแล้วหลวงพ่อก็ให้ศีลให้พร เมื่อหลวงพ่อให้ศีลให้พรจบ ชาวนาคนนั้นก็ถามขึ้นว่า

“หลวงพ่อขอรับ ภรรยาของผมจะได้รับส่วนกุศลที่หลวงพ่อสวดอุทิศให้ไหมขอรับ”

“อย่าว่าแต่ภรรยาของโยมเลย สรรพสัตว์ทั้งโลก ก็จะได้รับส่วนกุศลจากการสวดมนต์ของอาตมาในครั้งนี้ด้วย”

ได้ยินเช่นนั้น ชาวนาชักสีหน้าไม่ดี เขาต่อรองว่า

“ถ้าสรรพสัตว์ทั้งโลกได้รับส่วนบุญด้วย ภรรยาผมก็แย่สิครับ เพราะคนอื่นๆ คงจะแย่งส่วนบุญส่วนกุศลไปจากเธอหมด หลวงพ่อ ได้โปรดอุทิศส่วนกุศลให้เฉพาะภรรยาผมได้ไหมครับ”

หลวงพ่อเห็นเขายังคงใจแคบ จึงอธิบายว่า
“การสวดมนอุทิศส่วนกุศลด้วยเมตตาจิตนั้น จะต้องแผ่ส่วนบุญส่วนกุศลไปยังสัตว์ทั้งโลกอย่างไม่มีอคติ ไม่เลือกที่รัก ไม่มักที่ชัง หากแต่ต้องแผ่ส่วนกุศลนั้นออกไปด้วยไมตรี เหมือนพระอาทิตย์ทอแสงสาดโลมผืนโลกด้วยจิตใจแผ่ไพศาลไร้ข้อจำกัด”

ชาวนาฟังแล้วยังไม่ยอมเข้าใจ เขาอุทธรณ์ว่า

“หลวงพ่อสอนเช่นนั้นก็ดีอยู่ แต่โปรดยกเว้นบ้างได้ไหมขอรับ
ผมมีเพื่อนบ้านอยู่คนหนึ่ง
เมื่อครั้งมันยังมีชีวิตอยู่ มันมีพฤติกรรมเลวระยำมาก
ซึ่งผมไม่อาจยกโทษให้ได้
หลวงพ่อกรุณาอย่ารวมมันกับสัตว์โลกทั้งปวงเลยขอรับ”