หญิงชรา และศาลาริมทาง : มึนงง

นิยายสั้นสยองขวัญ (Horror/ Chiller)

“เห้ย ! แม่งเอ๊ย ขับรถประสาอะไรของมันวะ ไม่เห็นหรือไงวะ ว่ามีรถอยู่ข้างหน้า” เหน่งพูด

“เหน่ง เค้าจะปล้นเรารึเปล่า ไม่งั้นเค้าคงไม่ตั้งใจขับมาชนท้ายรถเราหรอก” ขวัญพูด

รถทั้งสองคันเริ่มขับไล่บี้กันอย่างต่อเนื่อง เหน่งเองก็เริ่มเหยียบคันเร่งรถด้วยความเร็วสูงสุด รถคันนั้นตามมาติดๆ เเละขับมาเร็วราวกับว่าจะชนรถของเหน่งให้เสียหลักซะให้ได้ เเต่หลังจากไล่บี้กันมาอย่างต่อเนื่อง รถคันหลังเริ่มแซงรถของเหน่งขึ้นมาคู่คี่กัน เหน่งเองด้วยความโมโหหันไปกะว่าจะด่าคนขับรถคันนั้น เหน่งและขวัญหันไปด้านซ้ายของรถ เพื่อที่จะตะโกนด่าคนขับรถคันนั้น แต่เมื่อหันไปก็ต้องตกใจสุดขีด

“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด” ขวัญกรี๊ดตกใจสุดอย่างสุดขีด

เมื่อหันหน้าไปดูยังรถคันนั้น ทั้งสองคนก็เห็นตรงกันว่าในรถคันนั้นไม่มีคนขับ !!! รถที่กำลังขับแล่นฉิวไล่บี้พวกเค้ามาตั้งนาน โดนรถคันนี้ชนท้ายมารอบนึง แต่เมื่อขับไล่คู่คี่กันมาก็ปรากฏว่าต้องเจอเรื่องน่าพิศวงที่สุดเท่าที่เคยเจอมาในชีวิต รถยนต์
สุดหลอนที่ไร้คนขับ ไร้ผู้โดยสาร กำลังแล่นฉิวอยู่บนถนน เคียงข้างกับพวกเค้า ทั้งสองคนตกตะลึงและหวาดกลัวกับสิ่งที่ได้เห็น
รถคันนั้นเริ่มเบียดเข้ามาใกล้รถของเหน่งขึ้นเรื่อยๆ ก่อนที่จะขับปาดหน้า จนทำให้รถของเหน่งพุ่งเสียหลักเข้าข้างทาง ก่อนที่รถคันนั้นจะขับหายลับไปในความมืด

“ขวัญ เป็นอะไรมั้ย เธอเจ็บตรงไหนมั้ย แล้วลูกเราบาดเจ็บตรงไหนรึเปล่า” เหน่งถามอย่างห่วงใย

ขวัญดูอาการของนัด ที่เริ่มอิดโรยเต็มที ร่างกายของลูกชายยังปกติดี แต่อาการของนัดเริ่มน่าเป็นห่วง

“ลูกไม่เป็นอะไร นี่มันอะไรกัน นั่นมันรถผีสิงหรอ ขวัญจะบ้าตายอยู่แล้วนะ” ขวัญพูดอย่างหวาดระแวง

“ตั้งสติก่อนนะขวัญ ต่อให้เจออะไร เห็นอะไร ค่อยพูดหลังจากนี้นะ ตอนนี้เราต้องพาลูกไปส่งโรงพยาบาลเท่านั้น” เหน่งพูดปลอบขวัญ

เหน่งเริ่มสตาร์ทรถอีกครั้ง หลังจากรถเสียหลักอยู่ข้างทาง แต่รถก็สตาร์ทไม่ติด เหน่ง ขวัญ และลูก กำลังติดอยู่กลางป่าทึบ ไร้ซึ่งบ้านผู้คน ไม่รู้จะขอความช่วยเหลือจากใคร เหน่งจึงตัดสินใจลงไปเช็คอาการของรถ แต่ก็ไม่พบสิ่งผิดปกติของเครื่องยนต์แต่อย่างใด ขวัญจึงอถิษฐานขอสิ่งศักดิ์สิทธื์ช่วยให้คุ้มครองครอบครัวให้พ้นจากสิ่งอันตรายทั้งปวง

“สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลาย ที่คุ้มครองป่าเขาแห่งนี้อยู่ โปรดช่วยครอบครัวของลูก ให้พ้นจากภัยอันตราย สิ่งชั่วร้ายทั้งปวงด้วยเถิด แล้วลูกจะไม่มีวันลืมบุญคุณของท่านในครั้งนี้เลย ”

เหน่งกลับมาบนรถ แล้วเริ่มสตาร์ทรถใหม่อีกครั้ง รถที่ก่อนหน้านี้สตาร์ทไม่ติด แต่ครั้งนี้ดั่งมีโชคช่วย รถกลับมาสตาร์ทติดอีกครั้ง เหน่งไม่รอช้ารีบออกรถอีกครั้ง และขับรถมุ่งไปตามเส้นทางนั้น เส้นทางที่มืดสนิทและล้อมรอบไปด้วยภูเขาและป่าทึบ บรรยากาศอันน่าวังเวง ทั้งเหน่งและขวัญกำลังตื่นกลัวและหวาดระแวงกับเหตุการณ์ที่ผ่านมา หลังจากที่ขับมาซักระยะหนึ่ง ก็เริ่มเห็นแสงไฟริมถนนใหญ่อีกครั้ง

“นั่น ดูตรงหน้าเราสิ เริ่มเห็นแสงไฟแล้ว อาจจะเป็นทางออกก็ได้” ขวัญพูดอย่างเริ่มมีความหวัง

หลังจากที่ขับเข้ามาในทางนี้และเจอเรื่องสุดพิศวงมากมาย เหน่งเริ่มมองเห็นถนนใหญ่เป็นทางออกอยู่ตรงหน้า จึงรีบขับรถมุ่งออกมาอย่างรวดเร็ว เหน่งขับรถบนถนนใหญ่มาตามทาง เห็นป้ายทางไปโรงพยาบาลอยู่ตรงหน้า พวกเขาอยู่ห่างจาก
โรงพยาบาลเพียง 10 กิโลเมตรแล้วเท่านั้น นัดที่อาการน่าเป็นห่วง กลับมามีความหวังที่จะรอดชีวิตอีกครั้ง เหน่งขับรถมุ่งไปที่
โรงพยาบาลอย่างรวดเร็วโดยใช้เวลาไม่นานก็ถึงโรงพยาบาล เหน่งขับรถเข้าไปจอดหน้าโรงพยาบาล แล้วอุ้มนัดวิ่งเข้าไปกลาง
โรงพยาบาล