แสงแดดสาดส่องไปทั่วกรุงยามใกล้เที่ยง ลมเย็นจากไอทะเลพัดโชยมาพอให้อากาศไม่อบอ้าวจนเกินไป รามอน เมลาเนีย และมาร์ติน ลูกบุญธรรมของเขา ออกมาเดินห้างด้วยกันอย่างสนุกสนานตามประสา พ่อ แม่ ลูกที่พวกเขาทั้งสองวาดฝันกันเอาไว้ วันนี้เป็นวันเสาร์ซึ่งเธอไม่ต้องทำงาน จึงได้มีเวลาอยู่กับเขายาวไปแทบทั้งวัน
“คนเยอะเนอะวันนี้” รามอนว่า พลางแกว่งมือที่กุมมืออีกคนเดินไปเรื่อยๆ
“นั่นสิคุณ” เธอมองไปรอบๆ ก่อนจะสะดุดตากับร้านอาหารร้านหนึ่งที่คนพลุกพล่านเต็มร้าน “มาร์ตินอยากกินอะไรมั้ยลูก” เมลาเนียหันมาถาม ซึ่งเจ้ามาร์ตินก็ยังไม่หายตื่นเต้นกับห้างจนถึงทุกวันนี้ เขามองนู่นนี่พลางยิ้มราวกับว่าโลกทั้งใบมีแต่ความสุขไปหมด
“ผมกินได้หมดเลยครับ อืม… ไก่ทอดก็ดีนะ”
“พ่ออยากกินเหมือนกันเลย เบอร์เกอร์คิงมั้ย” เขาชักชวน ซึ่งมาร์ตินก็รีบพยักหน้าอย่างตื่นเต้น รามอนเปลี่ยนมือไปโอบไหล่ผู้หญิงที่เขารัก ก่อนจะยิ้มออกมาอย่างมีความสุข
นี่สินะความรู้สึกของการมีครอบครัว… เขาคิดในใจ พลันรู้สึกอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก.
ทั้งสามคนเดินเลือกซื้อของด้วยกันจนเย็น จึงแวะมานั่งพักที่ม้านั่งสีฟ้าข้างหน้าห้างซึ่งมีลานน้ำพุอยู่ข้างหน้า มาร์ตินขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนจึงทำให้หนุ่มสาวทั้งสองคนได้อยู่ด้วยกันสองต่อสองอีกครั้ง ลมเย็นพัดไอน้ำจากน้ำพุลอยไปทั่วจนอากาศรอบตัวสดชื่นขึ้นทันตาเห็น รามอนกอดหญิงสาวไว้อิงแอบแนบชิด เธอเงยหน้าขึ้นไปจูบที่ริมฝีปากลิ้มรสความหวานชื่นด้วยหัวใจที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความรัก
“ผมรักคุณ” เขาเอ่ยออกมาหลังจากที่เธอค่อยๆละริมฝีปากออก
“ฉันก็เหมือนกัน”
“เมลาเนีย”
“หื้ม?”
“ถ้าวันนึงคุณไม่รู้สึกอะไรกับผมแล้ว ก็บอกกันตรงๆ ได้มั้ย” ชายหนุ่มทำทีมองไปทางอื่นพยายามเก็บความรู้สึกเศร้าไว้ข้างในให้มากที่สุด
“ทำไมถามกันแบบนี้ล่ะ คุณก็รู้ว่าฉันรักคุณขนาดไหน” เธอกอดเขาไว้แน่นกว่าเดิม
“ใครจะไปรู้ล่ะ” เขาทำหน้าหงอ
“อย่าเป็นฝ่ายเศร้าตอนนี้สิ เรามาเที่ยวด้วยกันนะ” เมลาเนียยื่นหน้าเข้าไปใกล้เขา ก่อนจะบีบจมูกโด่งนั่นเบาๆ ให้เขายิ้มตามเธอ ซึ่งก็ได้ผลชะงัด “ให้ฉันทำงานเก็บเงินก่อนเดี๋ยวกลับมาใหม่ ฮ่ะๆๆ”
“แต่คราวนี้ต้องอยู่ถาวรนะ มาร์ตินจะได้มีแม่จริงๆ สักที” เขาอมยิ้ม “หรือคราวนี้มีอีกคนด้วยดี”
“ไม่รู้ซี” เธอหันหน้าหนีทำเขินเมื่อโดนเขาหยอดเข้าให้
“มาแล้วครับบบ” เด็กชายมาร์ตินวิ่งมาจากข้างในรีบมานั่งตักพ่อของเขา พร้อมอวดลูกบอลจากที่แอบไปหยอดเหรียญเล่นให้ดู “ข้างในเป็นพวงกุญแจดราก้อนบอลด้วยครับดูสิ” เขาก้มหน้าหมุนมันดูเล่นอย่างใจจดใจจ่อ
ทั้งสองคนมองหน้ากันและยิ้มอย่างมีความสุข
