ตกค่ำวาเดินออกมาหน้าร้าน หันมอง ซ้าย ขวา แต่ไม่พบรถใครเลย จึงนึกว่า พัตตราคงไม่มาตามที่พูด สิ่งที่เกิดขึ้นมันคงเป็นแค่ อารมณ์ชั่ววูบจากการกดจุดกระสันเท่านั้น คงมีแต่ตัวเองเท่านั้นที่ไม่เป็นอันทำงานตลอดช่วงเย็นเพราะนึกถึงแต่กลิ่นหอมและเต้าอวบนิ่มตลอดเวลา
พัตตราซึ่งจอดรถหลบอยู่ด้านข้างซอยเปิดไฟเพื่อให้วาเห็น วาเองตกใจไม่น้อยเพราะนึกว่าพัตตราไม่มาแล้ว วาเดินมาขึ้นรถพัตตรา และบอกกับพัตตราตามตรงว่าคิดว่าพัตตราคงไม่มาแล้ว พัตตรายิ้มแล้วบอกว่า คืนนี้ไปกินข้าวบ้านพี่นะพี่หิวแล้ว
“วา วาห้ามไปนวดแบบนี้ให้ใครนะเข้าใจไหม” พัตตราแสร้งทำเสียงแข็งใส่
“ค่ะ วาไม่กล้าหรอก วาไม่อยากเหนื่อย นวดแบบนี้เหนื่อยมาก” วากระเซ้า
“พร้อมเหนื่อยต่อหรือยังล่ะ พี่เริ่มเมื่อยตรงนี้อีกแล้ววา” พัตตราเอ่ยเสียงสั่นเพราะยิ่งอยู่ใกล้วา ยิ่งทำให้เธอมีความต้องการตลอดเวลา
.
.
.
หลังจากวันนั้น พัตตราจะมาโทรมาจองคิวให้วานวดเป็นประจำ และเวลานวดขั้นต่ำที่จองคือสามชั่วโมง หรือบางครั้งก็จะซื้อชั่วโมงพาวาออกไปนวดให้ที่อื่นบ้าง โดยอ้างว่าไม่มีเวลาบ้าง งานยุ่งบ้าง เพราะพัตตราเองเป็นคนมีหน้าตาในสังคม ยังไม่พร้อมเปิดตัวว่าตอนนี้เป็นพวกชอบเพศเดียวกันส่วนวาเองก็ไม่ขัดข้อง เนื่องจากตอนนี้นอกจากพัตตราแล้ววายังมีลูกค้าที่คล้ายๆกับพัตตราอีกหลายคนเพียงแค่ลูกค้าคนอื่นไม่ได้ทิปหนักเท่าพัตตราเท่านั้นเอง
.
.
.
ใครอยากรู้ว่าวานวดลูกค้าคนอื่นอย่างไร วานวดเฉพาะผู้หญิง หรือนวดผู้ชายด้วยต้องรอติดตามกันต่อไปว่าลูกค้าคนต่อไปของวาจะเป็นใคร จะนวดกันเร่าร้อนขนาดไหน หรือวาจะนวดแบบนี้กับพัตตราเพียงคนเดียว
แต่สุดท้าย การนวดเพื่อบำบัด กับการนวดเพื่อผ่อนคลายมันคืออาชีพ ที่ทำให้วามีเงินส่งเสียครอบครัว พ่อ แม่ มีเงินเก็บไว้ยามลำบาก อาชีพนวดคืออาชีพที่สุจริตไม่ได้โกงใคร และไม่ทำให้ใครเดือดร้อน อยากบอกว่าถ้าเราเลือกเกิดได้ เราทุกคนอยากเกิดมามีพร้อม ไม่มีใครอยากลำบาก แต่เราเลือกเกิดไม่ได้เท่านั้นเอ
