สมบัติคือทุกขลาภที่อาบยาพิษ : กอหญ้า

นิยายสั้นแนวชีวิต ดราม่า (Drama) นิยายสั้นแนวแฟนตาซี (Fantasy)

นาง “ก็สร้อยเส้นนั้นที่ฉันเจอไงล่ะ ฉันพาไปขายได้เงินหลายบาทอยู่นะเพราะมันเป็นของโบราณ มันเลยมีค่ามากกว่าสร้อยทั่วๆไป”

เมื่อชาวบ้านได้ฟังดังนั้นหลายคนที่เกิดความโลภก็ได้เข้าไปหาสร้อยบ้างเผื่อเจอเหมือนอย่างกับที่นางเจอ แต่บางคนเมื่อเข้าไปแล้วไม่เจอก็โมโหด่าทอลบหลู่ต่างๆนาๆ จนเจอดีเข้าวิ่งกลับบ้านแทบไม่ถูกกันก็มี และต่างก็ได้เอาไปร่ำลือถึงความอาถรรพ์ของปู่เจ้าและสิ่งเร้นลับที่มีอยู่จริงในผืนป่าแห่งนี้

ครั้นไม้ปรึกษากับเย็นว่าเขาต้องการจะปลูกบ้านหลังใหม่แทนบ้านหลังนี้ แต่นางได้โต้แย้งกลับไปว่า

นาง “พี่จำที่ฉันเล่าความฝันก่อนที่เราจะไปเจอสมบัติในถ้ำให้พี่ฟังไม่ได้เหรอว่าปู่เจ้าท่านบอกว่าจงใช้ชีวิตให้เหมือนเดิมอย่าให้คนอื่นรู้ไม่เช่นนั้นชีวิตของเราจะเจอกับความวิบัติ” แต่ไม้ก็ยังยืนยันว่าจะปลูกบ้านหลังใหม่ให้ได้ จนนางเองก็คัดค้านผู้เป็นสามีไม่ได้

ไม้ “ไม่รู้ล่ะ พี่จะปลูกบ้านหลังใหม่นางจะไม่เห็นด้วย พี่ก็จะปลูกให้ได้”

นาง “แล้วแต่พี่เถอะ ฉันเองก็ไม่รู้จะว่าอย่างไรแล้วเหมือนกัน ฉันก็คงเตือนพี่ได้เท่านี้”

หลังจากที่ปลูกบ้านหลังใหม่เป็นบ้านหลังใหญ่โตโอ่อ่าเกินฐานะ จนชาวบ้านต่างร่ำลือกันถึงความร่ำรวยอย่างผิดหูผิดตาของคนทั้งสอง และไม้ก็เริ่มออกไปเที่ยวในเมืองบ่อยขึ้นจากแต่ก่อนที่เขาไม่เคยเที่ยวเตร่ที่ไหนเลย ไม้ได้ออกเที่ยวและใช้เงินเปลืองเข้าทุกวัน และหนำซ้ำยังได้ทำการชักชวนหนุ่มๆในหมู่บ้านให้ออกไปเที่ยวโดยที่เขาเป็นเหมือนเถ้าแก่พาลูกน้องไปเที่ยว สร้างความหนักใจและทุกข์ใจให้กับบรรดาเมียๆทั้งหลาย ที่ผู้ชายเอาแต่เที่ยวและเมาจนไม่เป็นอันทำงานเหมือนแต่ก่อน จนไม้เองเป็นที่ไม่พอใจกับชาวบ้านโดยเฉพาะพวกภรรยาที่ได้รับผลกระทบจากความชักชวนและชักนำของไม้