วายุหมอก : ไอนที

นิยายสั้นวาย ชาย-ชาย (YAOI)

“วายุหรอชื่อเหมือนเพื่อนเราเลย ฮ่าๆ ส่วนเราชื่อเมฆนะ” ชื่อผมเหมือนเพื่อนเขาหรอเนี่ย สงสัยชื่อวายุนี่จะนิยมตั้งกันจริงๆ  แต่ชื่อของเขาจู่ๆก็ทำให้ผมคิดถึงหมอกขึ้นมาซะงั้น ถ้าหมอกอยู่ด้วยตอนนี้ก็คงจะดี เฮ้อ คิดถึงหมอกอีกแล้ว

“เมฆ เราไปกินข้าวกันก่อนมั้ย” ผมชวนเมฆไปกินข้าว เพราะยังไงไอ้แบงค์ก็คงไม่ออกมากินกับผมหรอก ไอ้นี่ถ้าได้อาบน้ำแล้วล่ะก็ไม่มีทางออกจากห้อง เพราะขี้เกียจล้างหน้าอีก เพื่อนเลว

“เอาสิ”  เมฆตอบตกลง แล้วเราก็ไปกินข้าวกันก่อนที่เมฆจะไปส่งผมที่หอ และจากนั้นเราก็ติดต่อกันผ่านทางไลน์มาตลอด จนความสัมพันธ์ของเราเริ่มพัฒนามากขึ้น จนหลายๆคนคิดว่าเราเป็นแฟนกันแล้ว แต่เรายังไม่ใช่แฟนครับ เพราะยังไม่มีใครขอใครเป็นแฟนเลย

.

.

.

3 เดือนต่อมา…

“เมฆ ทางนี้” ผมร้องเรียกเมฆที่กำลังเดินอยู่กับเพื่อนอยู่หน้าคณะเภสัชศาสตร์ ซึ่งเป็นคณะที่เมฆเรียนอยู่ ผมมารับเมฆไปกินข้าวด้วยกันเป็นประจำทุกวัน เพราะคณะผมไม่ค่อยได้เลิกค่ำแบบคณะเมฆ ผมเลยต้องเป็นคนมารับคุณชายของผมไปกินข้าวทุกวันตั้งแต่เราคุยกันมา

เอาจริงๆ ผมยังไม่รู้เลยว่าที่ผมคุยกับเมฆ เป็นเพราะว่าผมคิดถึงหมอกรึเปล่า เพราะเมฆทำให้ผมรู้สึกเหมือนผมได้อยู่กับหมอก นี่หรือว่าตอนนี้ผมเอาเมฆมาเป็นตัวแทนของหมอกเพื่อให้ผมรู้สึกดีเฉยๆหรอ เพราะจริงๆแล้วผมไม่ได้รักเมฆ แต่ผมรักคนที่เมฆไปเหมือน นั่นก็คือหมอก คำถามนี้มักเกิดขึ้นในเวลาที่ผมอยู่คนเดียว แต่พอมีเมฆมาอยู่ด้วยข้างๆ ก็ทำให้ลืมความคิดแบบนี้ไปเลย

“มาแล้วหรอไอ้คนใช้” คำทักทายที่คุณชายเมฆทักผม นั่นแหละครับเรื่องกวนตีนยกให้เขาเป็นที่หนึ่งเลย

“แหม ได้ทีเอาใหญ่เลยนะคุณชาย” ขณะที่ผมกำลังจะขับรถออกไป จู่ๆก็มีเสียงเรียกดังขึ้น

“ไอ้หมอกๆ มึงลืมชีทเรียน” เสียงของเพื่อนเภสัชที่ร้องเรียกคนชื่อหมอก ให้กลับไปเอาชีทเรียน ทันใดนั้นเอง จู่ๆ เมฆก็บอกให้ผมจอดรถ

“วายุ จอดรถเราตรงนี้แป๊บนึงนะ พอดีเราลืมชีท”

“ ห้ะ! อ่อ โอเคๆ” แล้วเมฆก็วิ่งกลับไปเอาชีทอย่างรวดเร็วสงสัยกลัวผมรอนานมั้ง แต่เอ๊ะ เมื่อกี้ชายคนนั้นเรียกคนชื่อหมอกนิ เราก็ว่าเราไม่ได้หูฝาดนะ รึเปล่า เอ๊ะ? ผมนั่งงงอยู่บนรถ นี่ผมหูฝาดหรอ เอ๊ะ?

“มาแล้ว” เสียงของเมฆตะโกนมาพร้อมกับกำลังวิ่งมาหาผม

“เพื่อนเมฆคนนั้นเรียกคนชื่อหมอกไม่ใช่หรอ ทำไมเมฆถึงได้วิ่งไปล่ะ” ผมถามเมฆด้วยความสงสัย

“วายุ พาเมฆไปที่นึงแป๊บนึงได้มั้ย” เมฆไม่ตอบคำถามผม พร้อมกับขอให้ผมพาไปที่ไหนสักที่ ก่อนที่จะบอกทางผมจนไปถึงจุดหมาย นั่นก็คือ สนามกีฬา

“วายุสงสัยมั้ยว่าหมอกคือใคร ?” เมฆถามผมพร้อมอธิบายให้ผมฟัง