รักเราไม่ใช่เรื่องบังเอิญ : มะลิ

นิยายสั้นรักโรแมนติค (Romantic)

“แกจำได้ด้วยหรอ นี่ขนาดตัวฉันเองยังลืมไปแล้วนะ ว่าตัวเองเคยชอบกินข้าวหมกไก่ขนาดนั้น” หลังจากนั้นฉันและกล้าก็กินข้าวและพูดถึงเรื่องสมัยเรียนของพวกเรา ตอนนั้นเราหัวเราะกันดังลั่นจนคนในร้านต้องหันมอง

กินข้าวเสร็จเขาก็พาฉันไปเที่ยวต่อที่ สวนต้นไม้ดอกไม้ที่นั่นสวยมาก มีต้นไม้และดอกไม้สวยๆ เต็มไปหมด แถมยังมีต้นไม้ที่ฉันไม่เคยเห็นเยอะเลยด้วย วันนั้นเราอยู่ที่นั้นกันจนถึงเย็น ก่อนที่เขาจะพาฉันกลับไปส่งที่โรงแรม

“พรุ่งนี้ก็เป็นวันสุดท้าย ที่ฉันจะอยู่เที่ยวกับแกที่นี่แล้วนะเว้ย” ฉันพูดพลางทำหน้าหงอยๆ

“แกไม่ต้องเศร้าไปหรอกเหมียว เพราะถึงจะมีเวลาอีกแค่วันเดียวก่อนแกกลับ แต่ฉันสัญญาเลยนะว่าฉันจะพาแกไปเที่ยวที่สวยๆ อีก ไม่ให้แกผิดหวังเลย” เขาตอบฉันพลางส่งยิ้ม

“แกสัญญาแล้วนะกล้า” ฉันพูด

“แน่นอน ฉันเคยผิดคำสัญญาแกที่ไหน” เขาตอบ

“นี่แกจำไม่ได้จริงๆ หรอว่าแกเคยผิดคำสัญญาอะไรกับฉัน” ฉันถามพร้อมทำหน้าจริงจัง

“เรื่องที่ฉันเคยบอกว่าจะกลับไปเยี่ยมแก แต่ก็ไม่ได้ไปใช่ไหมหละ” เขาถามฉัน

“ก็ใช่นะสิ ตอนนั้นฉันรอแกตลอด ว่าเมื่อไหร่ที่แกจะกลับมาเยี่ยมฉันบ้าง แต่แกก็ไม่เคยมา” ฉันตอบเขาไปด้วยหน้าตาที่เศร้า

“ตอนนั้นฉันขอโทษแกจริงๆ นะเหมียว ฉันเคยขอพ่อกับแม่แล้วว่าอยากกลับไปเยี่ยมแก แต่พ่อแม่ก็บอกฉันบอกว่าค่าตั๋วจากกรุงเทพไปต่างจังหวัดมันแพงเกินไป ฉันเลยไม่ได้มีโอกาสไปเยี่ยมแกสักที แต่พรุ่งนี้แกไม่ต้องห่วง ฉันจะไม่ผิดคำพูดกับแกอีกแล้ว” เขาพูด

เมื่อเราคุยกันจบ ฉันก็ขึ้นห้องมาเพื่อพักผ่อนกล้าก็กลับบ้านไป และคืนนั้นก็เป็นอีกหนึ่งคืนที่เราแชทกันเสียจนดึกดื่น