ตลอดเวลาการเดินทางท่องเที่ยว เต๋าเองไม่มีสมาธิในการขับรถ เพราะเขารู้สึกตื่นเต้นและประหม่าอย่างบอกไม่ถูก ที่ได้นั่งใกล้ หลี่ จิ้ง กลิ่นน้ำหอมที่ปลิวเข้าจมูกตลอดเวลา ทำให้เต๋าชำเลืองมอง บ่อยขึ้นและทำให้จินตนาการของเขาเตลิดไปไกล
ส่วน หลี่ จิ้ง นั้น เธอก็ไม่ได้คิดอะไร นอกจากดีใจที่ได้คนขับรถที่สุภาพมากกว่า
” จะเป็นไปได้ไหมถ้าฉันจะขอลงเล่นน้ำ “
หลี่จิ้ง บอกกับเต๋าผ่าน โปรแกรม WeChat ขณะขับผ่านน้ำตกเล็กๆแห่งหนึ่ง
“อากาศค่อนข้างจะหนาวนะคุณผู้หญิงเดี๋ยวจะไม่สบายเอา”
เต๋าพยายามออกความเห็น
“ฉันจะแค่นั่งเล่น แล้วเอาเท้าจุ่มน้ำแค่นั้นที่ บ้านฉันอากาศหนาวกว่านี้อีก”
เมื่อนายจ้างต้องการ เขาก็ขัดไม่ได้
เขาถึงจอดรถแล้วพาหญิงสาวเดินเข้าไปหาที่เล่นในด้านใน อีกประมาณ 300 เมตรและบริเวณนั้นไม่มีใครเลย
เต๋าได้ปล่อยให้เธอนั่งเล่นอยู่ริมน้ำตก โดยที่เขานั่งมองอยู่ห่างๆ
แสงแดดที่กระทบใบหน้าของเธอทำให้เธอดูสวยยิ่งนัก บวกกับลมหนาวเบาๆที่พัดผมเธอ ทำให้ดูเหมือนภาพวาดซะมากกว่า
ยิ่งลมพัด ยิ่งทำให้กลิ่นน้ำหอมของเธอปลิวเข้าจมูก ยิ่งทำให้เธอดูมีเสน่ห์และน่าหลงใหล ทำให้ความรู้สึกและจินตนาการของผู้ชาย ที่ไม่ได้ต้องมือผู้หญิงมานานแรมปี เตลิดเข้าไปอีก
ขณะที่เต๋านั่งหลับตาคิดอะไรเพลินๆอยู่นั้น ก็มีเสียง กรี๊ดดด !! ของ หลี่ จิ้ง ดังขึ้น
