ปลาทองเทวดา : ก.ไกรศิรกานท์

นิยายสั้นแนวชีวิต ดราม่า (Drama) นิยายสั้นแนวแฟนตาซี (Fantasy)

โดย : ก.ไกรศิรกานท์
ลิขสิทธิ์ : Magic Time Media

ชายชราผู้ซึ่งดูจากอายุอานามก็น่าจะเลยเจ็ดสิบกว่าขวบปีเข้าไปแล้วระบายยิ้มน้อย ๆ บนใบหน้า เขาอดจิบน้ำชาราคาแพงที่ทาง ‘ทีมงาน’ นำมาบริการเสิร์ฟให้ไม่ได้ เมื่อรู้สึกว่าลำคอเริ่มจะแห้งผากเต็มที หลังจากที่เขาต้องให้สัมภาษณ์รายการโทรทัศน์ยอดนิยมรายการนั้นมาเกือบสองชั่วโมงเต็ม ๆ … ตั้งแต่บ่ายจนเย็น

เขาก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าคนเหล่านั้นจะอยากรู้ ‘ความเป็นมา’ ของเขาไปทำไมกันนักกันหนา ในเมื่อเรื่องของเรื่อง มันก็ไม่ได้มีความตื่นเต้นลุ้นระทึกอะไรนัก

“แล้วปาฏิหาริย์ที่คุณอนุวัฒน์รอคอยมาเกือบหกสิบปีเกิดขึ้นหรือยังค่ะ? ถึงตอนนี้พวกเราก็ยังไม่ทราบเลย ว่าอะไรเป็นแรงบันดาลใจให้คุณอนุวัฒน์ทุ่มเทเวลาเกือบทั้งชีวิต ให้กับการเพาะพันธุ์ปลาทองสายพันธุ์ต่าง ๆ ออกมาสู่ตลาดปลาสวยงาม จนประสบความสำเร็จเป็นที่ยอมรับได้ขนาดนี้…แล้วปาฏิหาริย์ที่คุณปู่ของคุณอนุวัฒน์เล่าให้คุณอนุวัฒน์ฟังมันคืออะไรค่ะ…”

มีรอยยิ้มบาง ๆ ซึ่งน้อยคนจะสังเกตเห็นผุดขึ้นตรงมุมปากของชายชราผู้มีนามว่า อนุวัฒน์

เขามิได้สนใจคำถามที่พิธีกรสาวรัวระดมยิงใส่เขาอีกต่อไป ประหนึ่งว่าคำถามเหล่านั้นเป็นเพียงกระสุนธรรมดา ๆ ในขณะที่ร่างกายของเขาได้กลายเป็นอากาศธาตุไปแล้วก็ไม่ปาน

สายตาที่ค่อนข้างพร่ามัวและร่วงโรยเกิดประกายวาวโรจน์ขึ้นอีกครั้งหนึ่ง ขณะที่ชายชรากำลังลำดับภาพเหล่านั้น.
.
.
.
“วัฒน์ เข้ามาหาปู่หน่อยซิ”

“ครับ”

เด็กชายสอดหนังสือนิทานไว้บนหิ้งตามเดิม ค่อย ๆ คลานเข่าเข้าไปหาชายชราที่นั่งบนเก้าอี้โยกไม้สักเคลือบเชลแล็กจนขึ้นเงาเลื่อม

“วันนี้เราอ่านเรื่องอะไร?”

“เจ้าชายกบ ครับ”

“เจ้าชายกบ?”

“ครับ…เป็นเรื่องของเจ้าชายที่ตอนแรกก็เป็นมนุษย์เหมือนเรา แต่ต่อมา —”

“เจ้าชายโชคไม่ดีที่ถูกคนใจร้ายกลั่นแกล้ง” ผู้ที่สูงวัยกว่าช่วยต่อความนั้นของหลานชายให้สมบูรณ์

“ใช่ครับ เก่งจัง คุณปู่รู้ได้ยังไงครับ?”

เด็กชายคลานขึ้นไปนั่งบนตักคุณปู่ด้วยความสนใจและประหลาดใจระคนกัน ในขณะที่ผู้มีประสบการณ์มากกว่ายิ้มน้อย ๆ ให้กับความอ่อนเดียงสานั้น

“ทำไมจะไม่รู้ล่ะ เพราะคุณตาของปู่ก็เคยเล่าให้ปู่ฟังเหมือนกัน ตอนที่ปู่ยังเป็นเด็ก…”

“เรื่องเจ้าชายกบน่ะเหรอครับ?”

“ใช่ เจ้าชายกบ และเจ้าชายอื่น ๆ อีกหลายองค์เชียวล่ะ เราอยากฟังบ้างมั้ยล่ะ? ถ้าอยาก ปู่ก็จะได้เล่าให้ฟัง”

“อยากฟังครับ คุณปู่จะเล่าให้ผมฟังจริง ๆ เหรอ?”

ชายชรามองออกไปยังภายนอกหน้าต่างอย่างเหม่อลอยไร้จุดหมาย