บทที่ 1 คลินิกทำฟัน
“นั่นไงป้า คุณหมอทะเลมาโน่นแล้ว” เสียงสดใสที่สำหรับผมแล้วมันน่ารำคาญดังขึ้น พี่ปุ๊กผู้ช่วยสาวทำมือชี้โบ้ชีเบ้มาทางผม
“ขอโทษที่ช้าครับพอดีรถติดมากเลย”
“เข้าใจค่ะคุณหมอช่วงเที่ยง ๆ บ่าย ๆ ก็งี้แหละแถวนี้อะ อ้าว ป้านี่ไงหมอทะเลมาแล้วมีอะไรก็รีบพูดสิมัวแต่อึ้งอยู่ได้” พี่ปุ๊กเธอว่าปนขำซึ่งสำหรับผมแล้วที่มองดูการกระทำเหล่านั้นบอกได้คำเดียวเลยว่า มันน่าสมเพช มีความสุขมากนักเหรอมนุษย์
“แหม ก็ป้าได้ยินแต่หลานมันพูดว่าหมอทะเลหล่อเท่อย่างนั้นอย่างนี้ไม่เคยมาเห็นเป็นจริงเป็นจังสักที”
“แล้วเป็นไงละป้า ตัวจริงของคุณหมอทะเลหล่อเท่สมที่ลือไหม?”
“โอ๊ย ยิ่งกว่าที่หลานป้าว่าอีกตัวจริงนี่อย่างกับดาราเทพบุตร”
“ไม่ขนาดนั้นหรอกครับ ผมก็ธรรมดา” รอยยิ้มจอมปลอมของผมเริ่มกลับมาแสดงให้เห็นอีกครั้ง ใจจริงแล้วผมไม่เคยอยากยิ้มให้มนุษย์ไร้ค่าพวกนี้เลย ยิ้มไปก็เท่านั้นเหมือนยิ้มให้เศษสวะในหนองคลอง ไร้ค่า ไร้ความหมาย
“เห็นพี่ปุ๊กกบอกว่าคุณป้ามีเรื่องจะคุยกับผมไม่ทราบว่ามีอะไรหรือครับ?”
“ตายละ มัวแต่ตะลึงความหล่อจนเกือบลืมไปเลยคือป้าเนี่ยแก่ปูนนี้แล้วเพิ่งมารู้สึกว่าอยากใส่ฟันปลอมสักหน่อย พอเห็นหลานสาวพูดถึงหมอทะเล ๆ นี่ก็เลยคิดอยากมาทำแต่ไอ้ครั้นจะคุยกับผู้ช่วยก็คุยไม่รู้เรื่องเลยอยากคุยกับคุณหมอเองเลย”
“โอเคครับไม่มีปัญหาเดี๋ยวคุณป้ามาคุยรายละเอียดกับผม”
“เห็นไหมป้า ฉันบอกป้าแล้วว่าหมอทะเลหนะใจดีจะตาย”
“ก็อย่างนั้นหนะสิ เออ เกือบลืมอีกเรื่องคือพอจะเห็นหลานสาวป้าบ้างไหม มันว่าจะมาหาหมอทะเลให้ทำฟันดัดดัดฟันอะไรสักอย่างนี่แหละ นี่หายหัวไม่กลับบ้านตั้งวันนึงแล้วนะ” ป้าแก่ว่าแล้วหันหน้ามาทางผม
“ไม่เห็นเลยนะครับ วันสองวันมานี้ไม่มีคนไข้ทำฟันที่เป็นเด็กผู้หญิงเลย”
“ใช่ป้าไม่มีเลย”
“ทำไงดีละทีนี้ หายไปไหนละ”
“เอางี้ครับหลานสาวป้าหน้าตาเป็นยังไง ผมจะได้ช่วย ๆ ตามหา”
“ขอบใจมากคุณหมอ ใจดีจริง ๆ เลย” ป้าแก่ที่เนื้อตัวโสโครกน่ารังเกียจหันมาพูดกับผมพร้อมทั้งจับไม้จับมือไปด้วย เสร็จจากนี้คงต้องล้างแอลกอฮอล์ยกใหญ่แล้วแหละไม่งั้นกลิ่นสาปเหม็นมนุษย์แก่คงติดตัวไปจนตาย
“คนไทยด้วยกันครับ เดือดร้อนอะไรก็ช่วยเหลือกัน”
“แสนดีจริง ๆ พ่อคุณเอ๊ย หลานป้าเนี้ยอายุมันเพิ่งเข้าสิบห้า ตัวเล็ก ๆ แคระ ๆ หน่อยดีก็แต่ผิวขาว เออ มันผมหยิก หยิกหยักโศกแบบป้าเนี่ยแหละ” มันว่าพร้อมชี้ไปที่ผมเหม็น ๆ ของตัวเอง
“ป้าพอจะมีรูปไหมละ อธิบายแบบนี้มันเห็นภาพยาก” พี่ปุ๊กเสริม
“มี มีสิ หาก่อนนะ”
