น้องข้างห้องกับปลาทูแม่กลองสองเข่ง : โลมาตัวสีเขียวที่ว่ายอยู่ในทะเลสีชมพู

นิยายสั้นวาย ชาย-ชาย (YAOI)

โดย : โลมาตัวสีเขียวที่ว่ายอยู่ในทะเลสีชมพู
ลิขสิทธิ์ : Magic Time Media

“แม่ค้าบ ปลาทูล็อตใหม่ที่พึ่งลงเมื่อเช้าให้ผมเอาไปไว้ไหนอ่ะครับ”

“เอาไปวางไว้หน้าร้านเลยลูก”

ผมชื่อ คนดี นักศึกษาปี 3 หนุ่มคณะบริหาร ชื่อผมมันอาจจะดูแปลกหูนิดหน่อยนะครับ แม่บอกว่าที่ตั้งก็เพราะอยากให้ผมเป็นคนดี ช่วยเหลือผู้อื่นอยู่เสมอและก็ไม่ทำใครเดือดร้อนเหมือนลุงตู่ข้างบ้าน ที่ชอบกินเหล้าจนเมาแล้วโหวกเหวกโวยวายเสียงดัง ในทุกเช้าผมจะมาช่วยแม่ขายปลาทูแม่กลองอยู่ตลาดเสมอ พอช่วงสายค่อยกลับหอแต่งตัวออกไปเรียน

11:00

SUNLIGHT CONDO

“วันนี้ห้อยไว้สองเข่งล่ะกันนะ” ผมพึมพำกับตัวเองแล้วเอาถุงปลาทูแม่กลองห้อยไว้ที่ห้องข้างๆ ผมเป็นคนที่ชอบแบ่งปันน่ะครับ อีกอย่างพี่เขาก็เคยมาซ่อมหลอดไฟในห้องให้ผมด้วย อะไรที่ช่วยเหลือกันได้ผมก็ทำครับ

[ข้างห้องพาร์ท]

เมื่อคืนนี้ผมทำงานดึกมาก วันนี้เลยตื่นมาตอนเกือบจะเที่ยงแล้ว ด้วยความหิวโหยจึงรีบหยิบผ้าเช็ดตัวเข้าห้องน้ำไปชำระร่างกายแล้วออกไปหาอะไรกินสักหน่อย ค่อยออกไปมหาวิทยาลัย

“หื้ม ???” ทันทีที่เปิดประตูออกมามันทำให้ผมประหลาดใจเล็กน้อยน่ะครับ ว่าทำไมไอ้น้องข้างห้องถึงได้เอาปลาทูแม่กลองสองเข่งที่หน้างอคอหักมาห้อยประตูผมทุกวัน แถมยังเป็นของสดด้วย วันนี้ผมคงทำกับข้าวกินเองไม่ได้แล้วล่ะ เก็บใส่ตู้เย็นไว้ก่อนแล้วกัน ค่อยมาทำกินมื้อเย็น ตอนนี้สายมากแล้ว

[จบข้างห้องพาร์ท]

.
.
.

12:50

มหาวิทยาลัย

“ให้ไวครับเพื่อน อาจารย์เข้าแล้วเนี่ย” ฟ้า เพื่อนสนิทของผมได้เอ่ยขึ้นเป็นเชิงเร่งผมที่พึ่งเดินเข้าคลาสมา

“ทำไมวันนี้เข้าก่อนเวลา อาจารย์พิเศษหรอ” ผมถามมันด้วยความสงสัย เพราะปกติแล้วอาจารย์วิชานี้แกจะเข้าสอนก็ต่อเมื่อบ่ายโมงตรงเป๊ะ

“แม่น ยืนอยู่หน้าห้องนู้น” หลาม หนุ่มแดนอีสานเพื่อนสนิทผมอีกคนได้เอ่ยบอก พร้อมกับเลื่อนสายตาและใบหน้าไปทางหน้าห้อง ซึ่งมันทำให้ผมได้พบกับอาจารย์พิเศษคนนั้น คนที่ทำให้ผมเบิกตากว้าง

นี่พี่ข้างห้องที่ผมคุ้นเคยดี เขามาเป็นอาจารย์พิเศษให้คณะผมหรอครับเนี่ย อะไรมันจะบังเอิญขนาดนั้น เป็นเพื่อนบ้านกันมาตั้งนาน อยู่ดีๆ ต้องมาเป็นอาจารย์กับนักศึกษาแบบนี้ ผมไม่ชินเลยแฮะ แต่ตอนนี้ดูเหมือนเขาจะยังไม่เห็นหน้าผมนะครับ

“สวัสดีครับน้องๆ พี่ชื่อ นิวเยียร์ วันนี้พี่จะมาสอนในเรื่องของการตลาดเพื่อการส่งออกและนำเข้า ขอให้น้องๆ ตั้งใจฟังกันด้วยนะครับ” ทันทีที่อาจารย์พิเศษเอ่ยขึ้นแนะนำตัวกับนักศึกษาเสร็จ เขาก็เปิดสไลด์ขึ้นมาสอนเลย

มันแปลกมากเลยนะครับที่วันนี้ ทุกคนดูตั้งใจเรียนในคลาสนี้กันมาก ผมไม่เคยเห็นเพื่อนตั้งใจเรียนแบบมือเขียนหนังสือแล้วสายตาจดจ้องอาจารย์ไม่วางตาอย่างนี้มาก่อนเลย พวกเขาคงสนใจหัวข้อการสอนในวันนี้มากๆ อีกอย่างพี่นิวเยียร์ก็อธิบายเข้าใจมากเลยล่ะครับ