ตัวประหลาด : ฟางหอม

นิยายสั้นเสียดสีสังคม (Satirize the Society) นิยายสั้นแนวชีวิต ดราม่า (Drama)

“หนูคิดว่ามันไม่เหมือนกันค่ะ เพราะภาพหนึ่งถึงภาพที่สี่เป็นสี่เหลี่ยมด้านเท่า แต่ถาพสุดท้ายเป็นสี่เหลี่ยมด้านขนานค่ะ” หญิงตอบด้วยอาการสั่น ๆ พร้อมกับคำถามในใจว่าทำไมนะเราถึงคิดไม่เหมือนคนอื่น

“ใช่ ถูกต้องครับ” ครูตอบ พร้อมอธิบายอย่างละเอียดให้นักเรียนในชั้นเข้าใจ

………………..

หลังจากหมดคาบเรียน เพื่อน ๆ ก็มองหญิงด้วยสายตาที่ปลี่ยนไปจากเดิม เหมือนราวกับว่าสิ่งที่เธอคิดและการออกไปหน้าชั้นเรียนของเธอวันนี้เป็นสิ่งผิด เหมือนเธอเป็น “ตัวประหลาด”

“นี่เราทำอะไรลงไป? สิ่งที่เราทำมันไม่ควรใช่ไหม? เราต้องคิดเหมือนคนอื่น ๆ ใช่ไหม?” หญิงเฝ้าถามตัวเอง

 

ในปีนั้นมีการเปลี่ยนแปลงเรื่องระบบการศึกษาโรงเรียนแห่งเดิมดูเหมือนจะมีการยุบระดับชั้นขึ้นชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 – 6 หญิงจึงได้ย้ายไปเรียนโรงเรียนอีกแห่งหนึ่งซึ่งอยู่ในตลาด โดยที่พ่อของเธอยังคงขับรถมอเตอร์ไซด์คันเก่าไปส่งเธอที่โรงเรียนเช่นเดิม…ทุก ๆ เช้าพ่อจะแวะร้านข้าวต้ม ให้เธอได้กินข้าวก่อนที่จะเข้าโรงเรียน “ตั้งใจเรียนนะ เดี๋ยวตอนเย็นพ่อมารับ….

ในเดือนแรกของการปรับตัวเข้ากับสภาพแวดล้อมใหม่ การเรียน คุณครู รวมถึงเพื่อน ๆ ร่วมชั้นเรียนเป็นไปด้วยดี หญิงเริ่มมีความสนิทสนมกับกลุ่มเพื่อนในชั้นเรียน ทุกอย่างดูเหมือนจะค่อย ๆ เข้าที่เข้าทางขึ้น….จนกระทั่ง…

เมื่อถึงคาบเรียนวิชาภาษาไทย ซึ่งเป็นชั่วโมงของการเรียนเกี่ยวกับการอ่านทำนองเสนาะ คุณครูเรณูได้อธิบายถึงประเภทของบทร้อยกรอง วิธีการอ่าน การสัมผัสเสียง…และท่านก็เหลือบมาเห็น จึงรู้ว่ามีนักเรียนใหม่ในชั้น ครูเรณูท่านจำหญิงได้จากการจัดการแข่งขันอ่านทำนองเสนาะเมื่อปีก่อน ที่หญิงเคยเข้าประกวดและด้างวัลชนะเลิศ จึงได้เอ่ยปากเรียกหญิงให้ออกไปอ่านบทร้อยกรองหน้าชั้นเรียน…

“หญิง หนูย้ายมาเรียนที่นี่ตั้งแต่เมื่อไหร่คะ งั้นก็ดีเลย มาค่ะ ออกมาหน้าชั้น ลองอ่านทำนองเสนาะให้เพื่อน ๆ ฟังหน่อย” ครูเรณูเอ่ยเรียก

 

“มวลมนุษย์ผู้เปรื่อง                    ปรีชา  เชี่ยวแฮ

เพราะใคร่ศึกษา                        สิ่งรู้

รู้กิจผิดชอบหา                         เหตุสอด  ส่องนา

นี่แหละบุคคลผู้                        เพียบด้วยความเจริญ”

 

เสียงปรบมือจากครูเรณูดังขึ้นเมื่อสิ้นเสียงบทกลอน….