มีชายตาบอดคนหนึ่ง ได้พูดสรรเสริญพระอาจารย์ Bankri ไว้ว่า
เพราะผมไม่สามารถเห็นสีหน้าใครๆ ได้
ผมจึงตัดสินใจความจริงใจของพวกเขา โดยฟังจากน้ำเสียง
ปกติแล้ว เวลาที่ผมได้ยินคนกล่าวยินดีกับเพื่อนที่ได้รับความสำเร็จ
ผมจะได้ยินเสียงแห่งความอิจฉาริษยา แฝงในเสียงของเขา
และเวลาผมได้ยินคำปลอบใจ
ผมมักได้ยินน้ำเสียงแอบสะใจอยู่ลึกๆ
แต่กับพระอาจารย์ Bankri
เมื่อท่านกล่าวยินดี น้ำเสียงท่านก็ฟังดูยินดีอย่างแท้จริง
และเวลาที่ท่านกล่าวปลอบใจ
ผมก็ได้ยินแต่เสียงแห่งความเสียใจในวาจาของท่าน
