/ ตามหา
เมื่อถึงกรุงเทพฯ คริสขับรถไปส่งแอนนาที่คอนโด เพราะไม่อยากให้เธอนั่งแท็กซี่ทั้งที่มีกระเป๋าเดินทาง
(คริส ) : นี่ยัยเลขา พรุ่งนี้ไปทำงานด้วยนะ ไม่ใช่หนีหน้าฉันไปละ
แอนนาไม่ยอมตอบ เธอลงรถแล้วเดินขึ้นห้องไป หลังจากเก็บของเสร็จสักพักเธอนั่งทบทวนตัวเองกับสิ่งที่เกิดขึ้น เธอมองว่าคริสเห็นเธอเป็นแค่ของเล่น เหมือนสาวคนอื่นๆของคริส เธอจึงตัดสินใจลาออก เพราะรับไม่ได้กลับเหตุการณ์ที่มันเกิดในคืนนั้น
.
.
.
คริสมาถึงที่ทำงาน เขาไม่เห็นแอนนาเมื่อเดินไปที่โต๊ะเห็นซองขาววางอยู่ ซึ่งมันคือจดหมายลาออกนั่นเอง เขาโทรหาเธอแต่เธอไม่ยอมรับ แอนนาปิดมือถือ เธอเดินทางกลับไปหาพ่อแม่ที่ต่างจังหวัดโดยอ้างว่าขอพักร้อน 2 อาทิตย์
.
.
.
คริสให้คนช่วยค้นประวัติแอนนา จนรู้ว่าพ่อแม่อยู่ต่างจังหวัด เขาจึงลองไปตามหาเธอที่เพชรบุรี เขาไม่รีรอรีบเคลียร์งานและขับรถไปอย่างเร็ว
.
.
.
เมื่อถึงเพชรบุรีเขางงกับเส้นทาง เพราะไม่เคยมา จึงต้องถามทางกับคนแถวนี้
(คริส) : ขอโทษครับป้า ที่อยู่นี่ไปทางไหนครับ
(ป้าขายผลไม้ข้างทาง) : อ่อ ตรงไปเลยไอ้หนุ่ม จะมีป้ายหมู่บ้านให้เลี้ยวซ้าย
(คริส) : ขอบคุณครับป้า
.
.
.
จนในที่สุดเขาก็เจอบ้านของเธอ คริสเห็นคนกำลังอยู่ที่สวนข้างบ้านจึงเดินไปหา
(คริส) : สวัสดีครับ ใช่แม่ของแอนนาไหมครับ
(แม่ของแอนนา) : ใช่ค่ะ มีอะไรรึเปล่าพ่อหนุ่ม
(คริส) : ผมเจ้านายของแอนนา อยากพบเธอ ไม่ทราบว่าอยู่ไหม ?
(แม่ของแอนนา) : อ่อ คุณคริส แอนนาอยู่จ้า เข้าไปในบ้านก่อนเร็ว เดี๋ยวแม่ตามให้
.
.
.
แอนนา แอนนา !!! เจ้านายมาหาลูก
(แอนนา) : อะไรคะแม่ กำลังลงไปค่ะ
ทันทีที่เห็นคริสแอนนารู้สึกแปลกใจที่เขามาหาเธอถึงที่นี้ เธอจึงดึงตัวเขามาคุยที่หน้าบ้าน แต่คริสไม่สนใจอะไรทั้งนั้น เขาจู่โจมเข้าจูบปากเธออย่างเร็ว