“โอ้ย รักษ์จ๋า รักษ์จ๋า เธอจะลงโทษวาหรือคะ วาเสียวจนทนไม่ไหวแล้วนะคะที่รัก” อัมพวาครางเสียงกระเส่า แต่ใจก็เป็นสุขเหลือแสน ความอ่อนล้าที่ต้องเดินทางมาร่วม กว่าชม. ไม่หลงเหลือแม้แต่นิดในวินาทีนั้น เพราะมันถูกเติมเต็มด้วยความสุขที่ห่างหายมานาน
ชายหนุ่มไม่ยอมหยุดที่จะฟังเสียงของหญิงสาว เขาตวัดลิ้นแลบเลียส่วนหลืบเร้นเหมือนต้องการจะสำรวจและแสดงความเป็นเจ้าของ บางจังหวะ เขาห่อลิ้นและสอดใส่เข้าไปยังคูหาลึกลับ ทำเอาอัมพวาเผลอตัวยกสะโพกตอบรับการสัมผัสนั้นอย่างแนบแน่นโดยไมรู้ตัว เขายกสะโพกขึ้นและกดศรีษะชายหนุ่มลงบนโหนกเนื้ออย่างแนบแน่น เหมือนหลัวว่า ความสุขสมในวินาทีนั้นจะหายไป
เสียงครางอย่างมีความสุขของอัมพวากระเส่าต่อเนื่องไม่ยอมหยุด ลิ้นและปากของชายหนุ่มยังคงซุกซน ค้นหาความหวานของกลีบเนื้ออย่างไม่มีท่าทีว่าจะหยุด จนกระทั่ง อัมพวากระตุกตัวพร้อมเสียงร้องครางดังขึ้นจนลั่นลด
“ รักษ์ขา วาไม่ไหวแล้ว วามีความสุขเหลือเกินคนดี” รักษ์เงยหน้าขึ้นยิ้มอย่างพึงพอใจกับผลงานของเขาและเอ่ยขึ้นว่า “รักษ์บอกแล้วไงว่าให้วาทำตัวให้แข็งแรงจะได้รับศึกหนักได้ นี่เพียงแค่เริ่มต้นนะคนดี รักษ์เพียงอยากบอกว่าแค่เริ่มต้นว่า รักษ์คิดถึงว่าแค่ไหน ? แต่ความคิดถึงของรักษ์ยังไม่หมดแค่นี้นะวา ป่ะ เราออกเดินทางกันนะคะคนดี “
อัมพวามองหน้าคนรักแบบสงสัย รักษ์จับขาอัมพวาวางขาลงบนเบาะ แต่ไม่ได้ให้เธอสวมกางเกงชั้นในกลับแต่อย่างไร?
รถแล่นออกมายังเส้นทางและผ่านป้อมยามเก็บค่าที่จอดเรียบร้อย ก่อนจะเบนหน้าออกจากเขตสนามบินสุวรรณภูมิ มุ่งสู่จังหวัดระยอง
“วาจ๋า สัมผัสรักษ์หน่อยค่ะ รักษ์อดทนมานานแล้วคนดี“ ทันที่ที่ออกนอกเขตสนามบิน ชายหนุ่มก็หันมาบอกอัมพวาด้วยน้ำเสียงที่เว้าวอน เขาเอื้อมมือไปปลดเข็มขัดกางเกงยีนส์ ตนเอง และรูดซิบ ควักอาวุธประจำหัวออกมาทั้งแท่ง
อัมพวาตะลึงกับสิ่งที่เห็น เพราะมันกำลังตื่นตัวอย่างเต็มที่ บนหัวรอยหยักแวววาวไปด้วยน้ำแห่งความพิศวาส มันพร้อมแล้วและอยากที่จะถูกสัมผัสและปลดปล่อย
ด้วยความเข้าใจในความต้องการของคนรัก อัมพวาจึงไม่รอช้าที่ยกสองขาขึ้นบนเบาะและก็นั่งหันหน้าไปทางชายหนุ่ม
ไม่ปล่อยให้คนรักรอนาน อัมพวา เผยอปากและตวัดลิ้นเลียน้ำใสๆ สีแวววาบที่เคลือบรอยหยักนั้นอย่างรวดเร็วเสมือนงูพิษที่ตวัดลิ้นขู่ศัตรู เธอดูดเลียและจูบเบาๆที่รอยหยักนั้น เจ้าแท่งเนื้อตอบสนองการสัมผัสอย่างรวดเร็ว มันผงาดตัวพองยาวและแข็งแกร่งขึ้นว่าเก่า จนอัมพวาอดใจไม่ไหวที่จะค่อยๆ อ้าปากและเข้าครอบครองเจ้าแท่งเนื้อเสน่หานั้นจนมิดโคน อัมพวาอดและรูดขึ้นรูดลงอย่างเป็นจังหวะที่รวดเร็ว เธออยากให้คนรักมีความสุขอย่างที่เธอได้รับจากเขา
ในขณะที่เฝ้าปรนเปรอชายหนุ่มด้วยปากและลิ้น อารมณ์พิศวาสที่สงบเงียบลงไปแล้วก็กลับมากระเจิดกระเจิงและพร้อมที่จะลงสนามรบแห่งรัก อีกครั้ง
“ วาจ๋า ถอดชุดออกได้ไหมคะ รักษ์อย่างเห็นวาทั้งตัวนะคะ” เสียงอ้อนวอนของรักษ์ยังไม่ทันขาดคำ ชุดแซกของอัมพวาก็ลงไปกองอยู่ที่เบาะหลัง ร่างของอัมพวาเปลือยเปล่า เธอก้มลงไปครอบครองความเป็นชายของคนรักด้วยปากและลิ้นอีกครั้ง
คราวนี้อารมณ์ของเธอกระเจิดกระเจิงเต็มที่อีกครั้งในขณะที่ก้มหน้าอยู่ที่หว่างขอของคนรัก สะโพกและก้นของเธอก็ลอยโด่งอยู่ข้างหน้าต่าง รถแล่นตรงกำลังจะหมดระยะมอเตอร์เวย์ รถหลายคันแล่นผ่านรถของเธอ อัมพวาแอบคิดในใจว่าจะมีใครเห็นก้นและของสงวนที่เปลือยเปล่าของเธอไหมนะ ? แต่ความกังวลก็ไม่สามารถหยุดเธอได้
ชายหนุ่มกำลังตื่นตัวเต็มที่ ความแข็งแกร่งของความเป็นชายของเขา ทำให้อัมพวารู้สึกถึงความโหยหาที่อยากจะให้เขาเติมเต็มส่วนที่ขาดหายในร่างกายของเธอ
