ความรักของเงือกน้อย : มะลิ

นิยายสั้นรักโรแมนติค (Romantic) นิยายสั้นแนวแฟนตาซี (Fantasy)

“นี่เธอจะร้องทำไม หยุดร้องเถอะ” เขาพูดพร้อมพาฉันเดินกลับบ้านของเขา

ตลอดทางที่ฉันเดินกลับบ้านเขามา ฉันก็ยังไม่หยุดร้อง และแอริคเองก็ปลอบฉันมาตลอดทางเช่นกัน จนมาถึงบ้านของแอริค เขาพาฉันมานั่งที่โซฟาและหาเครื่องดื่มมาให้ฉัน เมื่อฉันหยุดร้องเขาจึงค่อยๆถามคำถามกับฉัน

“เธอเข้าไปที่นั่นทำไมกัน” เขาถามฉันด้วยน้ำเสียงจริงจังอีกรอบ

“ฉันไม่รู้ ฉันเห็นว่าที่นั่นสวยดี เลยเดินเข้าไปเพื่อดูและจะออกมาเท่านั้น แต่ผู้ชาย 3 คนนั้นก็มาจับฉันและพยายามพาฉันไปที่ไหนก็ไม่รู้” ฉันตอบเขาไปด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ

“เธอมาจากที่ไหนกัน ถึงไม่รู้เรื่องง่ายๆแค่นี้” เขาถามฉันอีกครั้ง และในครั้งนี้ฉันก็ไม่ได้ตอบเขาไปเช่นกัน

“เอาหละ ถ้าเธอไม่รู้ว่าจะไปไหน ก็อยู่ที่นี่ไปก่อนแล้วกัน ฉันให้เธออยู่ที่นี่ยังสบายใจกว่า ปล่อยเธอออกไป แล้วเจอเรื่องแบบนี้อีก” แอริคพูด

หลังจากวันนั้น ฉันและแอริคก็ได้อาศัยอยู่ด้วยกันในบ้านของเขา โดยฉันก็ไม่ได้อยู่ฟรีกินฟรี เพราะฉันต้องช่วยเขาทำงานเพื่อแลกค่าอยู่ค่ากิน ฉันช่วยเขาทำงานและตัวติดกับเขาตลอดเวลาจนชาวบ้านต่างพากัน หาว่าฉันเป็นเมียเขาเสียด้วยซ้ำ ความใกล้ชิดที่ฉันกับเขามีให้กันค่อยๆเกิดเป็นความผูกพัน

จนเมื่อเย็นวันนึงระหว่างทางที่เขาและฉัน กำลังจะลงเรือเพื่อไปหาปลามาขายนั้นเอง ที่เกิดพายุฝนโหมเข้ามาอย่างหนัก จนทำให้ต้นไม้ริมชายหาด ล้มลงมาเกือบทับฉัน แต่โชคยังดีที่แอริคเข้ามาช่วยฉันได้ทัน แต่ความโชคดีนี้ก็ยังมีความโชคร้ายอยู่เพราะกิ่งของต้นไม้ ได้มาเกี่ยวสร้อยมุกฉันให้กระเด็นออกไปในทะเล ที่คลื่นกำลังซัดอย่างหนักเพราะพายุฝน

ทันใดนั้นเองที่ขาอันเรียวสวยของฉันได้เปลี่ยนไปเป็นหางปลา ต่อหน้าต่อตาแอริค ทำเอาทั้งฉันทันแอริคช็อคเพราะความตกใจ แอริคตกใจกับสิ่งที่ได้เห็นเป็นอย่างมาก เขาค่อยๆถอยตัวออกห่างฉันไป และวิ่งหนีหายไปในสายฝนที่กำลังโหมกระหน่ำ สิ่งที่เกิดขึ้นนี้เป็นสิ่งที่ฉันกลัวมากที่สุด ฉันได้แต่ตะโกนเรียกแอริค ให้เขากลับมา แต่คงเป็นไปไม่ได้ เขาวิ่งหนีฉันไปไกลแล้ว ฉันเสียใจมากและได้แต่นั่งร้องไห้อยู่ที่ชายหาด หลังจากนั้นไม่นาน สิ่งที่ฉันเห็นก็คือ