ที่วัดแห่งหนึ่ง พระอาจารย์ชอบดอกกล้วยไม้มาก
ที่วัดปลูกดอกกล้วยไม้เป็นร้อยๆ ชนิด เต็มพื้นที่วัด
นอกจากสวดมนต์แล้วก็จะปลูกดอกกล้วยไม้ จนใครๆ ก็บอกว่าดอกกล้วยไม้เป็นชีวิตของอาจารย์
.
.
.
วันหนึ่งอาจารย์มีธุระต้องออกไปทำกิจธุระนอกวัด
อาจารย์สั่งให้ลูกศิษย์ดูแลและรดน้ำให้ดอกกล้วยไม้
แต่ลูกศิษย์ไม่ได้ระวังทำกระถางกล้วยไม้ตกลงพื้น กระถางแตกกระจาย ต้นกล้วยไม้หักเละ
ลูกศิษย์ตกใจ และกลัวมาก
“ถ้าอาจารย์กลับมาเห็นดอกกล้วยไม้สภาพเช่นนี้ เราคงต้องโดนทำโทษหนักแน่ๆ” ลูกศิษย์คิดเอง
.
.
.
เมื่ออาจารย์กลับมา ได้รู้เรื่องนี้ แล้วพูดว่า
อาจารย์ชอบดอกกล้วยไม้ ก็เพื่อจะเอาดอกไม้มาไหว้พระ
อีกอย่างหนึ่งกล้วยไม้ช่วยทำให้สภาพแวดล้อมของวัดดูสวยงาม ร่มรื่นขึ้น
แต่อาจารย์ไม่ได้ปลูกกล้วยไม้ เพื่อจะเอามาสร้างความโกรธเคืองกับใคร
